«Λένε ότι δεν ξεχνάς ποτέ την πρώτη σου αγάπη. Το δικό μου ήταν ένα πλούσιο, Barossa Shiraz, με τον ουρανίσκο του γεμάτο με γεύσεις ώριμων σκούρων φρούτων μούρων, μπαχαρικά ψησίματος και βελανιδιάς με νότες σοκολάτας. Δεν είμαι ο μόνος που υπέκυψα στο δέλεαρ ενός μεγάλου Αυστραλού Shiraz, φυσικά. Σχεδόν το ένα τρίτο όλων των αυστραλιανών κρασιών που πωλήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2020 παρασκευάστηκαν από το σταφύλι και είναι δίκαιο στοίχημα ότι τα περισσότερα από αυτά παρασκευάστηκαν με το πλούσιο, γενναιόδωρο στυλ που ερωτεύτηκα όλα αυτά τα χρόνια πριν.» υπογραμμίζει η Natasha Hughes MW σε ένα από τα άρθρα της.
Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, τα μεγάλα, τολμηρά στυλ της Αυστραλίας με τα χαρακτηριστικά έντονα φρούτα άρχισαν να χάνουν την ελκυστικότητά τους. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ένας αυξανόμενος αριθμός Αυστραλών παραγωγών αναζητούσε τρόπους για να παρασκευάσει κρασιά με χαμηλότερα επίπεδα αλκοόλης και βελανιδιάς, αξιοσημείωτα επίπεδα οξύτητας και δομής , δηλαδή με αυξημένη δυνατότητα παλαίωσης και χαρακτήρες φρούτων που περιλαμβάνουν αλμυρά στοιχεία, καθώς και λαμπερά φρούτα.
Οι αλλαγές στην τεχνική οινοποίησης και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την αμπελοκαλλιέργεια σε δροσερό κλίμα, έχουν οδηγήσει σε έναν αυξανόμενο αριθμό Αυστραλών Syrah που έχουν περισσότερα κοινά με το βόρειο Ροδανό παρά με το στυλ Barossa – κυρίως στην ικανότητά τους να παλαιώνουν.
Αναμφισβήτητα το πρώτο τέτοιο κρασί που είχε αντίκτυπο στη διεθνή σκηνή ήταν το Clonakilla’s Shiraz/Viognier, ένα κρασί που παρασκευάζεται από σταφύλια που καλλιεργούνται στην περιοχή των λόφων γύρω από την Καμπέρα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, αυτό το κρασί έχει κερδίσει σχεδόν όλα τα βραβεία και αποτελεί βασικό στοιχείο του περίφημου συστήματος ταξινόμησης του Langton, ένα από τα 22 κρασιά που έχουν χαρακτηριστεί ως «εξαιρετικά».
«Η δοκιμή των κρασιών του Clonakilla πριν από 20 χρόνια άλλαξε το παιχνίδι για μένα», λέει ο οινοποιός Nick Glaetzer. «Ήταν η πρώτη εισβολή της Αυστραλίας σε ένα διαφορετικό στυλ του Shiraz – και νόμιζα ότι τα κρασιά είχαν τόσο όμορφα αρωματικά στοιχεία.» Αν και η μικροσκοπική περιοχή της Καμπέρα ήταν η πρώτη που άλλαξε το παράδειγμα προς το Syrah σε πιο δροσερό κλίμα, αυτές τις μέρες θα βρείτε παραδείγματα του στυλ που κατασκευάζονται γύρω από την Αυστραλία, ιδιαίτερα στη Βικτώρια, στους λόφους της Αδελαΐδας και σε μέρη της Δυτικής Αυστραλίας. Ακόμη και η Τασμανία – ένα νησί που είναι περισσότερο γνωστό για τα αφρώδη κρασιά, τα τραγανά Chardonnay και τα αρωματικά Pinots – μπαίνει στη σκηνή.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Glaetzer, ο πρώτος οινοποιός που έβαλε πραγματικά την Τασμανία στον χάρτη ως πιθανή πηγή υψηλής ποιότητας Syrah, προέρχεται από μια οικογένεια που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί «βασίλειο Barossa». Οι πρόγονοί του ήταν από τους πρώτους καταγεγραμμένους αμπελοκαλλιεργητές στην περιοχή και ο αδερφός του, Ben Glaetzer, κάνει ένα από τα πιο περιζήτητα cuvées του Barossa, το Amon-Ra. Ο Nick Glaetzer ήρθε για πρώτη φορά στην προσοχή του κοινού όταν το Mon Père Syrah του 2010, φτιαγμένο από σταφύλια που καλλιεργούνται στα νότια της Τασμανίας, κέρδισε το Jimmy Watson Memorial Trophy, το κορυφαίο βραβείο κρασιού της Αυστραλίας. «Το Syrah είναι μια πολύ ευέλικτη ποικιλία και είναι εξαιρετικό για την παρασκευή κρασιών που είναι άπαχα, φρέσκα και τραγανά, καθώς και για τα μεγάλα κρασιά για τα οποία φημιζόμαστε», λέει ο Glaetzer. «Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το Barossa Shiraz είναι υπέροχο, αλλά μου αρέσουν τα αρωματικά στα κρασιά που φτιάχνω εδώ στην Τασμανία. Λατρεύω τον πικάντικο χαρακτήρα, το άσπρο πιπέρι και το κρέας.»
Ο Donald Edwards, επικεφαλής σομελιέ στο βραβευμένο με αστέρι Michelin La Trompette του Λονδίνου, δεν εκπλήσσεται που ο Glaetzer είχε τέτοια επιτυχία με το σταφύλι. «Σχεδόν οπουδήποτε στον Νέο Κόσμο όπου οι άνθρωποι καλλιεργούν Pinot Noir, το Syrah είναι συχνά πιο κατάλληλο», ισχυρίζεται. «Πολλές από αυτές τις περιοχές είναι στην πραγματικότητα λίγο πολύ ζεστές για το Pinot, ενώ το Syrah «εφαρμόζει» σε αυτό το κλίμα με ευκολία. Εάν ο βόρειος Ροδανός είχε τα εξής που έχει τώρα, νομίζω ότι θα είχαν φυτευτεί πολύ περισσότερα Syrah όταν οι οινοποιοί εξέτασαν για πρώτη φορά αυτές τις περιοχές του Νέου Κόσμου.» Ακόμα κι έτσι, όσον αφορά τη στιλιστική ποικιλομορφία και τον τεράστιο αριθμό αυτών των κρασιών κατασκευασμένο, η Αυστραλία μπορεί να θεωρηθεί ως σημείο μηδέν για το Syrah με δροσερό κλίμα..
Η Amy Christine MW φτιάχνει κρασί με τον σύζυγό της, Peter Hunken, στην επαρχία Santa Barbara με τις ετικέτες Holus Bolus και The Joy Fantastic. Μέρος της έλξης της περιοχής για το ζευγάρι είναι ότι οι λόφοι της Νότιας Καλιφόρνια εκτείνονται από τα δυτικά προς τα ανατολικά (σε αντίθεση με τις περισσότερες περιοχές βορρά-νότου της πολιτείας), διοχετεύοντας δροσερούς παράκτιους ανέμους μέσα από τους επικλινείς αμπελώνες. Αν και η Christine και ο Hunken εργάζονται με ένα ολόκληρο χαρτοφυλάκιο σταφυλιών, το δροσερό κλίμα Syrah που παράγουν σε αυτούς τους λόφους είναι ένα ιδιαίτερο πάθος. «Λατρεύουμε τα κρασιά γιατί έχουν οξύτητα και φρεσκάδα και μας αρέσει και το χαμηλότερο αλκοόλ», λέει.
Η Christine, ωστόσο, είναι πιο αισιόδοξη για τις πιθανότητες να αναδειχτούν τα κρασιά που λατρεύει. «Πάντα θα υπάρχουν τύποι που θέλουν να πίνουν μεγάλα, εντυπωσιακά μπουκάλια, αλλά βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους που όχι μόνο κουράζονται από ισχυρά, ακριβά κρασιά, αλλά αναζητούν ενεργά πιο ελαφριά, πιο φρέσκα στυλ», λέει. «Μπορεί να μην είναι εξοικειωμένοι με το Syrah, αλλά όταν δοκιμάζουν τα κρασιά, η απάντηση είναι συνήθως, «Θεέ μου, είναι τόσο καλά».
