του Λεωνίδα Λιάμη
Η Μαρία Δωροδούλη, master distiller στην αποσταγματοποιία -ποτοποιία «Dorodouli Distillery» από τη Θεσσαλονίκη, γνωρίστηκε με ορισμένα από τα κορίτσια του γυναικείου συνεταιρισμού Γενισσέας και έμαθε για το… τρελό εγχείρημά τους να αναβιώσουν την καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου στην Ελλάδα, έπειτα από 60 χρόνια εγκατάλειψης, με σκοπό να παράξουν πετιμέζι.
«Όταν τις γνώρισα, τις λάτρεψα. Και καθώς διείδα πως με ένα πετμέζι, όλη αυτή η προσπάθεια, εάν δεν πάρει μια ώθηση, δύσκολα θα πάει πολύ μακριά από άποψη βιωσιμότητας, σκέφτηκα να συνεργαστούμε. Επειδή είχαμε τελειώσει με την έρευνα στα δικά μας προϊόντα, είπα να κάνουμε ένα ρούμι. Ήταν μια ιδέα win – win, αφού εκείνες θα είχαν την ευκαιρία να ανεβάσουν την καλλιέργεια και την παραγωγή τους και εμείς να έχουμε ένα άλλο προϊόν που να παράγεται εξ’ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Το πρότεινα και ξεκινήσαμε», θυμάται η Μαρία Δωροδούλη.
Η συζήτησή μας πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συμμετοχής της Dorodouli Distillery στην διεθνή έκθεση τροφίμων και ποτών Detrop & Oenos, όπου και παρουσιάστηκαν τα πρώτα αποτελέσματα από τα βιομηχανικά πειράματα που έχουν γίνει, σε συνεργασία με το Γενικό Χημείο του Κράτους, πάνω στην παραγωγή του ελληνικού ρουμιού.
Για να φτάσουμε, βέβαια, στο να υπάρχει έστω και ένα δείγμα από το νέο απόσταγμα που ετοιμάζει η Dorodouli Distillery, χρειάστηκαν περί τα δύο χρόνια γραφειοκρατικών διαδικασιών, μέχρι να εξασφαλιστεί η απαραίτητη άδεια, καθώς δεν υπήρχε θεσμικό πλαίσιο για το ρούμι και άλλα περίπου δυόμιση από την καθυστέρηση που έφερε στο project, η πανδημία covid-19.
«Το Σεπτέμβριο του 2022 ξεκίνησαν τρία βιομηχανικά πειράματα. Η δουλειά μου ήταν να πάρω το χαρακτήρα του χυμού ζαχαροκάλαμου, όχι μελάσα ή πετμέζι. Ο χυμός ήρθε σε εμάς φρέσκος, το ζυμώσαμε, έβγαλε τα αρώματά του και τον αποστάξαμε», εξηγεί η κ. Δωροδούλη και σημειώνει με εμφανή περηφάνεια πως «είδαμε πως η ελληνική γη να μπορεί να βγει στο απόσταγμα σε όλο της το μεγαλείο».
Οι πρώτες φιάλες που έχουν παραχθεί δεν θα ξεπεράσουν τις 100 και θα είναι συλλεκτικές. «Θα πάνε όλες στους πολύ λάτρεις, οι οποίοι θα θέλουν να το αποκτήσουν, αλλά θεωρώ πως το 2024 θα βγει κανονική παραγωγή», πληροφορεί η master distiller του αποσταγματοποιείου – ποτοποιείου και προσθέτει πως έχουν γίνει δύο διαφορετικά πειράματα με ισάριθμους τρόπους παλαίωσης, τα οποία θα διαρκέσουν δύο έτη.
Περιγράφοντας το προϊόν η κ. Δωροδούλη μας είπε πως έχει έναν πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. «Ο κόσμος που έχει συνηθίσει τα ρούμια από τις κάτω χώρες θα συναντήσει κάτι άλλο. Δεν θα δει τόσο έντονο το ιώδιο, δεν θα βγει ο καφές ή το βύσσινο τόσο έντονα, όπως βγαίνουν από τα βαρέλια, τα οποία, εμείς ακόμη τα δουλεύουμε. Είναι απαλό, ξηρό, γεμάτο με υπόσταση και έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα», μας είπε, ενώ τόνισε πως καθώς αφορά σε ένα προϊόν που πρώτη φορά παράγεται στην Ελλάδα, «πρόθεση είναι να κάνουμε συμμέτοχο και τον κόσμο για το όνομά του και την ετικέτα του, μέσα από καμπάνια που θα τρέξει σε λίγο χρονικό διάστημα στο social media».
Για να υποστηριχθεί η κανονική παραγωγή του 2024, εφόσον όλα πάνε καλά, όπως επισημαίνει η συνομιλήτριά μας, έχει γίνει συμφωνία με τα κορίτσια της Γενισσέας στη Ξάνθη να αυξήσουν την καλλιέργεια. «Τους είπαμε πως εμείς θα χρειαστούμε γύρω στους 20 τόνους χυμό, για να μπορέσουν να κάνουν τον προγραμματισμό τους και μας ανέφεραν ότι θα ανταποκριθούν», αποκαλύπτει η κ. Δωροδούλη, υπογραμμίζοντας πως προέτρεψε τις συνεργάτιδές της, πλέον, να εκμηχανίσουν όσο είναι δυνατό την καλλιέργεια για να καταφέρουν να έχουν αποτέλεσμα.
Το βασικό αντικείμενο της Dorodouli Distillery βέβαια είναι η απόσταξη στέμφυλων και φρούτων για την παραγωγή του τσίπουρου, με ή χωρίς γλυκάνισο, καθώς και παλαιωμένου, ενώ προ των πυλών -μόλις γίνει η αποσφράγιση του αποσταγματοποιείου, η οποία ήταν υποχρεωτική για τα βιομηχανικά πειράματα στο ρούμι- είναι και η παραγωγή τζιν.
Στην κατηγορία του τσίπουρου υπάρχουν τρεις διαφορετικές κολεξιόν. Η πρώτη που δημιουργήθηκε από το αποσταγματοποιείο φέρει την επωνυμία «Nostalgia», με ή χωρίς γλυκάνισο και πλέον και παλαιωμένο -που θα κυκλοφορήσει αρχές Μαρτίου- σε 200άρι και 700άρι, το οποίο είναι δομημένο πάνω στη γαστρονομία της Θεσσαλονίκης.
«Όλο αυτό το αρωματικό και γευστικό προφίλ της πόλης που αποτέλεσε διαχρονικά ένα γαστρονομικό σταυροδρόμι, προσπαθήσαμε να το εντάξουμε μέσα σε ένα μπουκάλι», τονίζει η ίδια και διευκρινίζει πως οι άλλες δύο σειρές, «είναι η Classico, η οποία κυκλοφορεί σε στρογγυλό μπουκάλι και φέρει γράμματα πάνω στην ετικέτα και η Alchemestes, μια συλλογή μπράντι, σε κοντή τετράγωνη γυάλινη φιάλη που φέρει στην ετικέτα αριθμούς».
Η συνολική ετήσια παραγωγή της Dorodouli Distillery ανέρχεται σήμερα σε περίπου 120.000 φιάλες και περί το 80% του κύκλου εργασιών της, ο οποίος προσεγγίζει το 1 εκατ. ευρώ, προέρχεται από την εξαγωγική της δραστηριότητα. «Εξάγουμε σε Γερμανία, Αυστραλία, Ελβετία, Σουηδία, Αυστρία, Ιταλία, γενικά την Ευρώπη την έχουμε καλά. Τώρα ξεκινάμε και στον Καναδά. Έχουμε βρει τρεις αντιπροσώπους, οι οποίοι τις επόμενες ημέρες δείγματα και όποια προϊόντα περάσουν από το κρατικό μονοπώλιο θα τα διακινούν. Είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα αγορά ο Καναδάς», σημειώνει η αρχιτέκτονας κ. Δωροδούλη, η οποία μας λέει ακόμη πως το αποσταγματοποιείο – ποτοποιείο Δωροδούλη ιδρύθηκε μόλις το 2016 και στην ουσία αποτελεί το χόμπι της ίδιας και του συζύγου της, Γιάννη, οι οποίοι έχουν και μια επιχείρηση εισαγωγής και εμπορίας πλακιδίων.
