Ο Gonzague Ordonneau, που διαχειρίζεται έναν αμπελώνα 40 εκταρίων κοντά στο Val-de-Cognac, αφαίρεσε πρόσφατα τρία εκτάρια αμπελιών που είχαν φυτευτεί από τον παππού του. Η κίνηση αυτή έρχεται σε μια περίοδο όπου πολλοί Γάλλοι παραγωγοί κρασιού βρίσκονται αντιμέτωποι με οικονομικές και περιβαλλοντικές πιέσεις, από το αυξανόμενο κόστος συντήρησης και τις μειωμένες αποδόσεις, έως την πτώση της ζήτησης στην αγορά.
Παράλληλα, ο Ordonneau εξηγεί ότι τα συγκεκριμένα αμπέλια ήταν πλέον γηρασμένα, απαιτούσαν υπερβολική φροντίδα και παρήγαγαν όλο και λιγότερο καρπό. Μειώνοντας την έκταση του αμπελώνα του, επιδιώκει να περιορίσει τα λειτουργικά του έξοδα και να επικεντρωθεί στη βελτίωση της ποιότητας του υπόλοιπου παραγωγικού του δυναμικού. Υπολογίζει ότι η αφαίρεση των τριών εκταρίων θα του εξοικονομήσει περίπου 600 ώρες εργασίας κάθε χρόνο, χρόνος που μπορεί να επενδυθεί πιο αποδοτικά στην καλλιέργεια και την οινοποίηση.
Πιο συγκεκριμένα, η απόφασή του υποστηρίχθηκε από ένα κρατικό πρόγραμμα που εγκαινιάστηκε στα τέλη του 2024 από το γαλλικό Υπουργείο Γεωργίας. Μέσω του οργανισμού FranceAgriMer, το πρόγραμμα παρέχει οικονομική ενίσχυση σε παραγωγούς που επιλέγουν να μειώσουν την έκταση των αμπελώνων τους, με στόχο την εξισορρόπηση της παραγωγής σε σχέση με τη μειούμενη ζήτηση. Οι επιλέξιμοι αμπελουργοί λαμβάνουν επιδότηση 4.000 ευρώ ανά εκτάριο που ξεριζώνεται.
Η κίνηση του Ordonneau αποτυπώνει μια ευρύτερη τάση στον γαλλικό αμπελοοινικό τομέα: πολλοί παραγωγοί επαναπροσδιορίζουν τη στρατηγική τους, αναζητώντας λύσεις που θα τους βοηθήσουν να επιβιώσουν απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της οικονομικής αβεβαιότητας. Ο ίδιος σχεδιάζει να αξιοποιήσει τα καθαρισμένα χωράφια για νέες φυτεύσεις, με ποικιλίες πιο ανθεκτικές στις αυξανόμενες θερμοκρασίες και στα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Εν κατακλείδι, το Charente, περιοχή φημισμένη για την παραγωγή Cognac, γνωρίζει ήδη παρόμοιες αλλαγές, καθώς ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί επενδύουν στον εκσυγχρονισμό και την προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα κατανάλωσης τόσο στη Γαλλία όσο και διεθνώς. Η κρατική στήριξη για τη μείωση των αμπελώνων εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια σταθεροποίησης του κλάδου και ενίσχυσης της καινοτομίας. Καθώς η κλιματική αλλαγή συνεχίζει να μεταμορφώνει τον παγκόσμιο αμπελοοινικό χάρτη, η Γαλλία φαίνεται να μπαίνει σε μια νέα εποχή προσαρμογής και ανανέωσης.
