Αμπελουργοί και οινοποιοί της περιοχής, έχοντας πλέον καθαρή εικόνα για τα αποτελέσματα της δουλειάς τους στο αμπέλι δηλώνουν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από το επίπεδο της ποιότητας, όσο και της ποσότητας των σταφυλιών και περιμένουν να παραχθούν πολύ καλά κρασιά.
Την ίδια ώρα, βέβαια, και παρότι το ελληνικό κρασί έχει αποκτήσει δική του διακριτή ταυτότητα και διατηρεί δυναμική στις διεθνείς αγορές, δεν λείπουν οι προβληματισμοί για την επίπτωση που μπορεί να έχουν στην πορεία του οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στην Ευρώπη, οι δασμοί στις ΗΠΑ, η τάση για κατανάλωση κρασιού με λίγο ή καθόλου αλκοόλ, αλλά και οι υψηλές τιμές με τις οποίες το τιμολογεί η εστίαση.
Ολοκληρώνεται ο τρύγος, ικανοποιητικά τα αποτελέσματα
Όσον αφορά στο αμπελουργικό κομμάτι, όπως ανέφερε στην Agrenda η χημικός, οινολόγος του οινοποιείου «Ζοίνος» και πρόεδρος της Ένωσης του Αμπελώνα της Βορείου Ελλάδος, Ελένη Σίντου, ο τρύγος έχει πλέον τελειώσει στις περισσότερες αμπελουργικές ζώνες στη Βόρεια Ελλάδα και το συμπέρασμα είναι πως η φετινή χρονιά έτρεξε εξαιρετικά.
«Η ποιότητα είναι ψηλά, ενώ κι οι στρεμματικές αποδόσεις πήγαν καλά. Φαίνεται ότι ήταν μία φυσιολογική χρονιά. Ο τρύγος δεν ήταν πρώιμος, καμία σχέση με πέρυσι και αναμένουμε να έχουμε εξαιρετικά κρασιά», μας είπε η κ. Σίντου.
Μάλιστα σημείωσε πως ειδικά στη Ζίτσα, όπου έχει έδρα η «Ζοίνος», δεν υπήρξαν προβλήματα από ασθένειες ή από τον καιρό και πως η κλιματική αλλαγή ίσως και να ευνοεί την περιοχή και για αυτό, όπως παραδέχθηκε, πολλοί αμπελουργοί αναζητούν αμπέλια ώστε να αποκτήσουν παρουσία και σε πιο βόρεια κλίματα.
«Στην Ήπειρο όπου γενικώς εκεί πάντα είχαμε θέματα με το βοτρύτη και με τις πολλές βροχοπτώσεις κατά την περίοδο ωρίμανσης των γηγενών ποικιλιών αυτό πλέον τα τελευταία χρόνια δεν το αντιμετωπίζουμε. Και ουσιαστικά βλέπουμε μία θετική επίδραση της κλιματικής μεταβολής με δεδομένο ότι μιλάμε για αμπελώνες, που δεν ποτίζονται και η άρδευσή τους στηρίζεται καθαρά στις βροχοπτώσεις», επισήμανε η πρόεδρος της ΕΝΟΑΒΕ, με αφορμή την εκδήλωση «ΒορΟινά», την περασμένη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της οποίας επισκέπτες και επαγγελματίες του χώρου της εστίασης και του εμπορίου είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν λευκά, ερυθρά και ροζέ κρασιά, αλλά και πειραματικές οινοποιήσεις από τα οινοποιεία της Βορείου Ελλάδος.
Παρόμοια εικόνα για τη συμπεριφορά του βορειοελλαδικού αμπελώνα φέτος, μας μετέφερε και ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ), οινοποιός, Γιάννης Βογιατζής, με κτήμα στο Βελβεντό της Κοζάνης. «Ένα χαρακτηριστικό, το οποίο νομίζω έκανε τη φετινή χρονιά ισχυρά ποιοτική, είναι ότι ενώ είχαμε ζέστη, μέχρι τις αρχές Αυγούστου, στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε το κλίμα από κρύες νύχτες. Σε τέτοιες συνθήκες κρατιούνται τα αρώματα, οι οξύτητες και ωριμάζει σιγά- σιγά το σταφύλι, έχοντας ικανό χρόνο για να δημιουργήσει τα ωραία συστατικά του. Έτσι στις λευκές ποικιλίες είχαμε καλές οξύτητες και ωραία αρώματα, γιατί τα σταφύλια δεν κάηκαν φέτος από τις υψηλές θερμοκρασίες, ενώ και στις ερυθρές είχαμε πολύ καλή φαινολική ωρίμανση και τρυγήσαμε μάλιστα και αρκετά αργά», επισήμανε.
Αναφορικά με τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και ο κ. Βογιατζής θεωρεί πως η Βόρεια Ελλάδα έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με τη Νότια, ως προς την άσκηση της αμπελουργίας και αυτό φάνηκε φέτος, τόσο στην Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου, όσο και σε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου όπως η Νεμέα, πλην της ορεινής Μαντινείας.
«Στη Βόρεια Ελλάδα προβλήματα, όπως είναι η ξηρασία, η λειψυδρία ή οι έντονες βροχοπτώσεις, δεν τα αντιμετωπίζουμε τόσο σκληρά, όσο οι νότιες περιοχές της χώρας. Οι συνθήκες εδώ, είναι πιο ευνοϊκές» τόνισε και συμπλήρωσε πως «η κλιματική κρίση απαιτεί και μία αντιμετώπιση, απέναντι στα προβλήματα, λίγο πιο σύνθετη και όχι την επιφανειακή προσέγγιση, ότι πρέπει να ποτίζουμε και όσοι δεν έχουνε νερό, δεν μπορούν να κάνουν αμπέλια, αφού ούτως ή άλλως το αμπέλι είναι μία ξηρική καλλιέργεια». Υπό το πρίσμα αυτό, ο κ. Βογιατζής υπογράμμισε ότι πρέπει το βάρος, ιδιαίτερα στον αμπελώνα της Σαντορίνης, να πέσει στις καλλιεργητικές φροντίδες, καθώς και σε ένα σύνολο παραμέτρων που θα βοηθήσουν τα εδάφη να ξανα-ζωντανέψουν.
Με αναγνωρίσιμη ταυτότητα στο εξωτερικό το ελληνικό κρασί
Ως προς την εμπορική πτυχή της δραστηριότητας του ελληνικού οίνου, η πρόεδρος της ΕΝΟΑΒΕ επισημαίνει πως αν και αποτελούμε μια μικρή, σε σχέση με τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, αγορά, το κρασί μας έχει καταφέρει να αποκτήσει δική του ταυτότητα στις διεθνείς αγορές και να είναι αναγνωρίσιμο, απλώς οι παραγωγές είναι μικρές σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οινοπαραγωγικές δυνάμεις.
Μεγάλο «ατού» για το ελληνικό κρασί, σύμφωνα με την κ. Σίντου, είναι ο μεγάλος πλούτος που έχει σε επίπεδο γηγενών ποικιλιών, οι οποίες, μάλιστα, μπορεί να δώσουν και λύσεις ανθεκτικότητας στα προβλήματα που φέρνει η κλιματική μεταβολή. «Υπάρχει ένα τεράστιο δυναμικό σε ελληνικών ποικιλιών, ωστόσο, έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας και εμείς οι παραγωγοί, αλλά και το marketing, να αναδείξει όλον αυτόν τον πλούτο και να τον αξιοποιήσουμε καλλιεργητικά και εμπορικά. Διότι μιλάμε για διαφορετικές ποικιλίες και διαφορετικά terroir και όλα αυτά κεντρίζουν το ενδιαφέρον των καταναλωτών και μέσα από το marketing βοηθούν στην προώθηση των ελληνικών οίνων», σημείωσε.
Να υποστηρίξει το εμπόριο το ελληνικό κρασί
Μισογεμάτο βλέπει το ποτήρι και ο Γιάννης Βογιατζής, σημειώνοντας πως το ελληνικό κρασί συνεχίζει να έχει μια δυναμική, αν και υπάρχουν δυσκολίες που κάνουν την αγορά να γκρινιάζει. «Ως Έλληνες παραγωγοί ζητούμε από το εμπόριο, την εστίαση και τα δίκτυα διανομής και όσους εμπλέκονται στη διακίνηση, να υποστηρίξουν το ελληνικό κρασί και να το υποστηρίξουν πραγματικά. Η εστίαση έχει ένα θέμα με τις υψηλές τιμές. Καταλαβαίνουμε πως και αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα ζητήματα με τα κόστη τους, αλλά δεν πρέπει να την πληρώσει το κρασί και επίσης δεν πρέπει να μπει σε τόσο μεγάλο βαθμό το ξένο κρασί. Προς Θεού, δεν είμαστε ενάντια στις εισαγωγές, πρέπει και ο Έλληνας καταναλωτής να δοκιμάσει και αυτά τα κρασιά, αλλά ας προτιμηθούν, κατά κάποιο τρόπο, τα ελληνικά, που είναι πολύ πιο σημαντικό», τόνισε ο έμπειρος οινοποιός. Προβληματισμός, ωστόσο, προκύπτει και από το εξωτερικό, καθώς κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η οποία απορροφά μεγάλες ποσότητες ελληνικού οίνου, αντιμετωπίζει θέματα με την οικονομία της, ενώ μένει να φανεί πως θα επιδράσει η επιβολή δασμών 15% στην αγορά των ΗΠΑ, όπου ταξιδεύουν πολλά ελληνικά κρασιά τα τελευταία χρόνια. «Έχουμε μια αγορά που μας δίνει θάρρος, την αγγλική, που πάει πάρα πολύ καλά για εμάς. Οι Έλληνες παραγωγοί έχουν ένα δυναμισμό, το παλεύουνε και θα το παλέψουμε δυνατά για να αναδείξουμε το ελληνικό κρασί και τις δυνατότητες του», μας είπε.
Στο κάδρο, εν τω μεταξύ, έχει αρχίσει να μπαίνει δυναμικά και η τάση για κατανάλωση κρασιών με λίγο ή καθόλου αλκοόλ. «Σίγουρα είναι μια τάση που ήρθε για να μείνει. Υπάρχει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων οι οποίοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταναλώνουν αλκοόλ. Δεν είναι μια ανταγωνιστική κατηγορία, απλώς διευρύνει την αγορά. Εμείς αυτό που έχουμε να πούμε και να κάνουμε είναι να προωθούμε τη συνετή κατανάλωση. Το κρασί είναι ένα κοινωνικό προϊόν, είναι ένα πολιτιστικό προϊόν, μας συνδέει με την αρχαιότητα, με τον πολιτισμό, με την κουλτούρα και τη γαστρονομία. Αυτά πρέπει να τα κρατήσουμε και αν μπορούμε να φτιάξουμε ένα εύγευστο προϊόν, ένα κρασί χωρίς αλκοόλ, για να μπορεί ο καταναλωτής να το καταναλώνει, ναι να το κάνουμε», τόνισε η Ελένη Σίντου.
Πάντως, στοιχεία δειγματοληπτικής έρευνας σε 330 εθελοντές, τα οποία παρουσίασε σε ημερίδα στο πλαίσιο των «ΒορΟινών» ο απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος Marketing in Agrofood Sector, Γιώργος Μπαξεβάνογλου, έδειξαν μεταξύ άλλων πως το 72,42% του δείγματος δεν θα είχε αντίρρηση να πληρώσει τουλάχιστον 1 ευρώ παραπάνω ανά φιάλη για να αγοράσουν ένα μη αλκοολούχο κρασί, 52% θα το αγόραζε για λόγους τοπικότητας ή εθνικότητας, ενώ η πλειονότητα όσων θα το αγόραζαν ήταν γυναίκες.
Όσον αφορά στο βιολογικό κρασί, που σε παγκόσμια κλίμακα η αξία της αγοράς του είναι στα 12 δισ. δολάρια, οι γυναίκες εμφανίζονται πιο πρόθυμες να δώσουν ένα premium στην τιμή για να αποκτήσουν μια φιάλη, όπως προέκυψε από στοιχεία σχετικής έρευνας που παρέθεσε, λίγο νωρίτερα, η Γεωργία Ευθυμιάδου, γεωπόνος, απόφοιτος του ΑΠΘ, κάτοχος ΜΒΑ. Στα άλλα ευρήματα ξεχωρίζουν ότι το 12% του δείγματος θα ήταν πρόθυμο να πληρώσει έως επιπλέον 4 ευρώ ανά φιάλη, το 52,3% θα το αγόραζε γιατί θεωρεί πως είναι πιο υγιεινό και το 60% ως πιο φιλικό στο περιβάλλον.
