Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει:
«Το ούζο που πίνουμε φτιάχνεται με μια μυστική συνταγή. Παίρνουν απόσταγμα αλκοόλ από σιτάρι και το βράζουν με μάραθο, γλυκάνισο και άλλα μυρωδικά που κάνεις ακριβώς δεν λέει τι. Το μίγμα αποσάζει και μετά αραιώνει με νερό και γίνεται ούζο που πίνουμε. Ο αστεροειδής γλυκάνισος είναι η πρώτη ύλη για να γίνει το σικιμικό οξύ από το όποιο βγαίνει το αντιικό tamiflu που έχει κάνει πλούσια την Buyer. Φυσικά το ούζο δεν είναι ένα αδρανές ποτό όπως το ουίσκι αλλά ένα μαγικό ποτό που λογικά η Ελλάδα θα είχε επενδύσει στην προστιθέμενη αξία του.
Δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει.
Υπάρχουν αρκετά μικρά εργοστάσια παραγωγής ούζου, που θα μπορούσαν να αποτελούν επισκέψιμους χώρους ειδικού τουρισμού όπως θα έπρεπε να είναι και οι φοιτητές όλων των γεωπονικών τμημάτων της χώρας που ζωή να έχουν είναι γύρω στα 50. Δεν συζητώ για ξένους τουρίστες.
Πολλοί νομοί με όχι αξιόλογο τουρισμό θα είχαν ζωντανέψει…»
Δημήτρης Κουρέτας Καθηγητής Βιοχημείας – Βιοτεχνολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Πηγή seaop.gr