Δημήτρης Κατσαρός
Να δώσεις σαν πρόσωπο αξία και τιμή στο κρασί
Στη δύναµη του ΤΟΠΟΥ πιστεύει ο ιδρυτής του Κτήµατος Κατσαρού, ένας ΓΙΑΤΡΟΣ µε ΚΑΤΑΓΩΓΗ απ’ το Αργυροπούλι της Λάρισας
Πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να αναδειχθούν τα ελληνικά κρασιά είναι να δώσεις σαν πρόσωπο αξία και τιµή. Να δώσεις εσύ ταυτότητα. Η προσήλωση σε αυτό που κάνεις σε κάνει διαφορετικό. Ευτυχία άλλωστε στη ζωή είναι να θες να ξεπερνάς τον εαυτό σου. Να θέτεις στόχους. Στην Κρανιά βρέθηκα άνοιξη του 1978 για βόλτα, µαγεύτηκα και το υποσυνείδητο µίλησε, ήθελα ένα σπίτι στην εξοχή. Ήµουν 30-31 ετών, είχα ανοίξει το ιατρείο µου µετά τη µετεκπαίδευση στην Αγγλία και δεν σκέφθηκα παραπάνω. Κυριακή έγινε αυτό, την Τετάρτη κάναµε συµβόλαιο για το µικρό οικόπεδο, το οποίο στη µια του άκρη είχε και λίγα ντόπια κλήµατα από ένα παλιό αµπέλι. Σε έναν χρόνο ήταν έτοιµο και το σπίτι. Είπαµε µε έναν φίλο να κάνουµε κρασί, πήραµε πρόχειρα σκεύη, πλαστικά, καζάνια για να γίνουν οι ζυµώσεις και ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Επέλεξα το Cabernet, µε το οποίο αισθανθήκαµε ότι φεύγαµε από τα κρασιά των παππούδων και ερχόµασταν σε άλλο γευστικό προφίλ. Αν το οινοποιήσεις σωστά, είναι κορυφαίο και εδώ στην Κρανιά βρίσκει το ιδανικό υψόµετρο και θερµοκρασία. Έτσι γέµισα την πρώτη δεξαµενή. Βέβαια είµαι της φιλοσοφίας ότι, όταν µιλάµε για ποικιλίες, χάνουµε την ουσία, που είναι το κρασί. Πιστεύω ότι η ουσία είναι στη διαχείριση και στον τόπο, αν τον αφήσεις να εκφραστεί.
Χλόη Χατζηβαρύτη
Αυτά τα κρασιά ψάχνουν να είναι αληθινά
Να αναδείξουν τα ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ µιας συγκεκριµένης ποικιλίας, στη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ περιοχή, τη συγκεκριµένη ΧΡΟΝΙΑ είναι ο τελικός στόχος των κρασιών ήπιας ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ σύµφωνα µε την οινολόγο του ΚΤΗΜΑΤΟΣ Χατζηβαρύτη στη Γουµένισσα.
Όταν µιλάµε για κρασιά ήπιων παρεµβάσεων -συχνά αναφερόµενα και ως φυσικά κρασιά- µιλάµε για κρασιά που δεν ψάχνουν να είναι σωστά και τέλεια, αλλά αληθινά. Σε αυτά δεν έχει προστεθεί και δεν έχει αφαιρεθεί τίποτα, εκτός ίσως από µία µικρή ποσότητα θείου. Προέρχονται πάντα από πιστοποιηµένα βιολογικά σταφύλια και αµπελουργικές πρακτικές οι οποίες ευνοούν το έδαφος χωρίς χρήση συνθετικών φυτοφαρµάκων και λιπασµά- των. Τα σταφύλια τρυγούνται χειρωνακτικά και η σταφυλοµάζα δεν περνάει από επεξεργασία ενώ η αλκοολική ζύµωση γίνεται αυτόχθονα χωρίς τη χρήση επιλεγµένων ζυµών του εµπορίου. Η δουλειά του οινολόγου/οινοπαραγωγού είναι να παρακολουθεί και να καθοδηγεί την οινοποίηση χωρίς να επεµβαίνει εξωγενώς στο αρωµατικό προφίλ, τη διαύγεια, το χρώµα, την οξύτητα και την τανικότητα του κρασιού. Η δουλειά του είναι να αναδείξει όσο καλύτερα γίνεται τα χαρακτηριστικά της συγκεκριµένης ποικιλίας, στη συγκεκριµένη περιοχή, τη συγκεκριµένη χρονιά, επιλέγοντας τις κατάλληλες οινοποιητικές µεθόδους και χωρίς τη χρήση βελτιωτικών προϊόντων.
Απόστολος Μούντριχας
Δεν μπορείς να έχεις κλώνο της Σαντορίνης
Σαν BRAND πρέπει πρώτα στην Ελλάδα να δουλέψουµε τον ΤΟΠΟ και µετά τις ποικιλίες και το ΕΛΛΗΝΙΚΟ κρασί να χτίσει την εικόνα του εφεξής στα ΠΡΟΤΥΠΑ του «παλιού κόσµου», σηµειώνει µε έµφαση ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ του Κτήµατος Αβαντίς στην Εύβοια.
Οι ελληνικές ποικιλίες σύντοµα θα πάψουν να είναι «ελληνικές», όσο η καλλιέργειά τους υιοθετείται από άλλες αµπελουργικές ζώνες στον κόσµο, όπως έγινε για παράδειγµα µε την περίπτωση της Κορωνέικης ποικιλίας στην ελιά. Αυτό που πρέπει να δουλέψουµε σαν brand είναι ο τόπος και σε δεύτερη µοίρα οι ποικιλίες. Στην περίπτωση του Ασύρτικου και της Σαντορίνης, όσο η ποικιλία καλλιεργείται σε άλλες περιοχές εντός και εκτός της χώρας, σου δίνεται η εντύπωση πως Ασύρτικα θα υπάρχουν παντού. Σαντορίνη όµως δεν υπάρχει, δεν µπορείς να έχεις κλώνο του νησιού. Ο καταναλωτής να ζητά να δοκιµάσει Σαντορίνη, ∆ράµα, Νεµέα ή Εύβοια, όπως κάποιος που πίνει γαλλικό κρασί, θα το ζητήσει λέγοντας, θέλω να πιω µια Βουργουνδία, ένα Μπορντώ, µια Αλσατία.
Μελίνα Τάσσου
Το κρασί μπορεί να μας ταξιδέψει από το Παρίσι μέχρι την αυλή τη γιαγιάς μας
Όλοι πρέπει να ζήσουν τη ΜΑΓΕΙΑ της γευστικής ∆ΟΚΙΜΗΣ του κρασιού ΠΙΣΤΕΥΕΙ ακράδαντα η οινολόγος και εκ των Ι∆ΡΥΤΩΝ του Domaine KIKONES που βρίσκεται στη Θράκη.
Στην Ελλάδα, την πρώτη χώρα της Ευρώπης, όπου γεννήθηκε και λατρεύτηκε η άµπελος κι ο οίνος, έχουµε σήµερα πολύ χαµηλό επίπεδο αντίληψης ως καταναλωτές σε ό,τι έχει σχέση µε το κρασί και την απόλαυση που προσφέρει. Ο χαµένος κρίκος είναι η γευστική δοκιµή. Είναι µια κίνηση που κάνουµε καθηµερινά όταν δοκιµάζουµε το φαγητό µας, όταν όµως τη µεταφέρουµε στο κρασί, ξαφνικά νιώθουµε αδαείς και µπλοκάρουµε. Ίσως γιατί έχουµε ακούσει τους «ειδικούς» να περιγράφουν µε περίεργα επίθετα ένα κρασί, πολλές φορές λες κι ήταν άνθρωπος! Γιατί ένα κρασί χαρακτηρίζεται ρωµαλέο ή µυρίζει π.χ. ροδάκινο; Μα δε φτιάχνεται από σταφύλια αποκλειστικά; Οι χαρακτηρισµοί δεν ανήκουν στη φαντασία του γευσιγνώστη. Μέσα στο σταφύλι ποικιλίας Chardonnay π.χ. υπάρχει η µητέραένωση της χηµικής ένωσης του ροδάκινου. Γι’ αυτό και κάνουµε κρασί από σταφύλια κι όχι από άλλα φρούτα. ∆ηλαδή, αν οινοποιήσουµε σωστά ένα Chardonnay, η µητέρα-ένωση (άοσµη) θα γεννήσει την ένωση που µυρίζει ροδάκινο και βρίσκεται στα ροδάκινα! Πόσο συναρπαστικό είναι αυτό…
Παύλος Αργυρόπουλος
Η ισχυρή πολιτισμική του πλευρά διαμορφώνει τη δύναμη του terroir
Το TERROIR διασφαλίζει την ΕΠΙΤΥΧΙΑ γιατί κανείς δεν µπορεί να το ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΙ ή να το µιµηθεί σηµειώνει ο οινολόγος και συνιδρυτής του Κτήµατος ΠΙΕΡΙΑ Ερατεινή
Σ ε έναν οινολογικό κόσµο που διαρκώς αλλάζει και δι-αστέλλεται, µιλάµε όλοι για τον παράγοντα «terroir». Γιατί είναι σηµαντικό το «terroir»; Τι ακριβώς εννοούµε όταν χρησιµοποιούµε αυτήν τη λέξη; Το «terroir» είναι το σύνολο των ειδικών χαρακτηριστικών ενός τόπου, που αλληλοεπιδρούν τόσο µε τις ποικιλίες, όσο και µε τις τεχνικές οινοποίησης ενός κρασιού. Ο εδαφολογικός και κλιµατικός προσδιορισµός του «terroir», όµως, είναι φτωχός, αν δεν αναγνωριστεί ότι αυτό που το κάνει όρο µοναδικό και είναι η ισχυρή πολιτιστική του πλευρά. Είναι δηλαδή η ευθεία αντανάκλαση των προσπαθειών των ανθρώπων που εργάζονται στη γη. Η ανθρώπινη παρέµβαση, η επιλογή των ποικιλιών και οι οινολογικές πρακτικές προϋποθέτουν την ύπαρξη ενός καλού «terroir» όσο κι αν το µέγεθος της επιρροής τους είναι ένα αµφιλεγόµενο θέµα στον κόσµο του οίνου. Το «terroir» όµως, τελικά, είναι εκείνος ο όρος που µπορεί να διασφαλίσει και να συνδυάσει διαχρονικά την ποιότητα µε τη µοναδικότητα µε επιτυχία, διότι κανείς δεν µπορεί να το αντιγράψει, ούτε να το µιµηθεί.
Σπύρος Λαφαζάνης
Κρασί σημαίνει προσωπική επαφή
Τη δύναµη της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ επαφής στον οίνο τονίζει ο ∆ΡΑΣΤΗΡΙΟΣ οινοποιός και επικεφαλής της ΟΙΝΟΠΟΙΙΑΣ Λαφαζάνη µε έδρα τη ΝΕΜΕΑ αλλά και εµπνευστής της εξαγοράς αλλά και του rebranding του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ συνεταιρισµού της Μεσσηνίας «Νέστωρ».
Τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν εδώ και καιρό αντικαταστήσει ένα ποσοστό της επικοινωνίας µας µε το καταναλωτικό κοινό. Έχουµε έρθει πιο κοντά, αυτό είναι γνωστό. Την περίοδο της πανδηµίας έχει καταστεί αναγκαίο ένα παγκόσµιο τεχνολογικό άλµα όσον αφορά τις διαδικτυακές επικοινωνίες κυρίως όµως, στον κλάδο µας, αυτό το κοµµάτι αφορά τη διάθεση προϊόντων, για παράδειγµα τις online κάβες. Όµως όσον αφορά το κρασί δε πρόκειται ποτέ, κατά την άποψή µου, να εκλείψει η προσωπική επαφή, γιατί το κρασί, η γευσιγνωσία του και η κατανάλωσή του συνδέονται άµεσα µε τις αισθήσεις και τις παρέες. Σκεφτείτε τις πολύ ωραίες φωτογραφίες στο Instagram που απεικονίζουν κρασιά και διαβάζεις από κάτω τι εξαιρετικό και γευστικό είναι, αλλά κάπως αυτή η επικοινωνία µένει µισή εφόσον δεν το µυρίζεις, δεν το γεύεσαι και τελικά δεν συνοδεύει το γεύµα σου!
Peter Barry
Η υπόθεση «Ασύρτικο» μόλις ξεκίνησε για μένα
Ένα νέο µεγάλο ΕΡΩΤΑ στη δοµή του ΑΣΥΡΤΙΚΟΥ δηλώνει ότι βρήκε ο ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ και πάντα ανήσυχος παραγωγός Peter Barry µε έδρα την Clare Valley της Αυστραλίας, που ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ 348 εκτάρια αµπελώνων σε 14 ∆ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ οινοπέδια.
Αναµφίβολα υπάρχει πεδίο έρευνας σχετικά µε τα υβρίδια και το µέλλον του παγκόσµιου αµπελώνα. Ωστόσο, πιστεύω πως όποιος πραγµατικά ενδιαφέρεται θα πρέπει να εξαντλήσει την έρευνα πρώτα γύρω από τις υπάρχουσες ποικιλίες. Έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον µου για το Ασύρτικο. Αντίσταση στις υψηλές θερµοκρασίες, διατήρηση χαµηλού pH και ικανότητα αντιστάθµισης των ξηροθερµικών συνθηκών. Παράλληλα, υπάρχουν θερµές περιοχές που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας Shiraz αλλά και τις υπόλοιπες ποικιλίες του Ροδανού. Στην Clare µπορούµε να παράγουµε κορυφαίας ποιότητας Riesling αλλά δεν συµβαίνει το ίδιο µε τα Gewürztraminer, Sauvignon Blanc και Chardonnay. Έτσι, βλέπει κάποιος πως το Riesling παραµένει µια εξαιρετική επιλογή για εµάς, όπως και οι ποικιλίες του Ροδανού για αλλού. Ας σηµειώσω ότι η πρώτη µου αγάπη από την παιδική οινική µου ηλικία ήταν και παραµένει το Riesling. Όταν όµως επισκέφθηκα την Ελλάδα και τη Σαντορίνη, συνάντησα τη νέα µου µεγάλη αγάπη το Ασύρτικο. Η υπόθεση «Ασύρτικο» µόλις έχει ξεκινήσει για εµένα.
