Οι ιδρυτές της έκθεσης συμμετείχαν στην ομάδα της Vinexposium, στην 16η έκθεση της WBWE.
Αν και οι απόψεις διίστανται για το ενδεχόμενο τερματισμού της κρίσης όλοι συμφωνούν ότι αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια περίοδο τεράστιας μετάβασης στον κόσμο του κρασιού. «Ο τομέας βρίσκεται σε μια αποφασιστική στιγμή, πρέπει να κάνουμε θαρραλέες και φιλόδοξες επιλογές», αναφέρει ο Daniel Giménez Alba, διευθυντής πωλήσεων στον ισπανικό οίκο Hammeken Cellars. «Πρέπει να προσαρμοστούμε με μια ταχύτητα που δεν έχουμε βιώσει ποτέ μέχρι τώρα», υποστηρίζει, κάνοντας έναν παραλληλισμό με τη «γρήγορη μόδα» ή τη συνεχή αλλαγή των συλλογών μόδας. «Πρέπει να είσαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή με το σωστό προϊόν, κάτι που είναι πολύ δύσκολο για έναν τομέα τόσο παραδοσιακό όσο το κρασί. Μόνο οι ισχυρότεροι θα επιβιώσουν», θεωρεί, επισημαίνοντας την έλλειψη ρευστότητας σε ορισμένα ισπανικά συνεταιριστικά και ιδιωτικά οινοποιεία.
Από την ανθεκτικότητα μετά τον Covid στην προσαρμοστικότητα
«Είμαστε μέρος ενός πολύ αργού τομέα που πρέπει τώρα να δράσει πολύ γρήγορα», επιβεβαιώνει από την πλευρά του, ο Ivan Cappello, οινολόγος του οινοποιητικού συνεταιρισμού Colomba Bianca στη Σικελία, όπου οι κλιματικές συνθήκες από μόνες τους αναγκάζουν «να αμφισβητούμε τις πρακτικές μας κάθε χρόνο». Αν οι προκλήσεις είναι πολλαπλές, οι ευκαιρίες είναι εξίσου πολλές. Πολλές εταιρείες επωφελήθηκαν από την αύξηση στο 8% του μέγιστου επιτρεπόμενου επιπέδου αλκοόλ στο αίμα για πωλήσεις σε σούπερ μάρκετ στη Φινλανδία. Και ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί που δοκιμάζουν κρασιά χωρίς αλκοόλ, μια τάση που συνοδεύεται από ρυθμιστικές αλλαγές. «Στην Αργεντινή εγκρίθηκε φέτος η αποαλκοολοποίηση κρασιών. Αυτή τη στιγμή πραγματοποιούμε δοκιμές και θα είμαστε σε θέση να φτάσουμε στη βιομηχανική παραγωγή μέχρι τα μέσα του 2025», λέει η Fecovita, μια ομάδα 29 συνεταιριστικών οινοποιείων με 25.000 εκτάρια αμπελώνων στην Αργεντινή.
Υπερπαραγωγή κρασιών χωρίς αλκοόλ;
Αντίθετα, οι Ιταλοί παραγωγοί εξακολουθούν να είναι απογοητευμένοι από την άρνηση της κυβέρνησής τους να αντιμετωπίσει την αποαλκοολοποίηση, «που στοχεύει στην προστασία του ορισμού του κρασιού», αναφέρει ο Ιταλός μεσίτης Cesare Tosadori. Ωστόσο, από το επόμενο έτος, η κατάσταση θα μπορούσε να επιλυθεί και οι Ιταλοί θα απέφευγαν να στέλνουν τα κρασιά τους για αποαλκοολοποίηση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα στη Γερμανία. Αυτός ο προφανής ενθουσιασμός μεταξύ των επαγγελματιών υπέρ των μερικώς και πλήρως αποαλκοολοποιημένων προϊόντων δεν είναι χωρίς κινδύνους, πιστεύει ο Florian Ceschi, διευθυντής της Ciatti Europe: «Θα υπάρξει αγορά για όλα αυτά τα κρασιά χωρίς αλκοόλ των οποίων η διάρκεια ζωής είναι μικρότερη από αυτή του συμβατικά κρασιά; » Θα μπορούσαμε σχεδόν να κάνουμε την ίδια ερώτηση στον εαυτό μας για τα λευκά και ειδικά τα ροζέ, τα τελευταία δείχνουν κάποια σημάδια ότι ξεμένουν από ατμό που και που. «Στην Ιταλία, βλέπουμε παραγωγούς που επί του παρόντος μπολιάζουν υπερβολικά λευκές ποικιλίες σταφυλιού σε κόκκινα αμπέλια», σχολιάζει ο Cesare Tosadori. «Τα λευκά πωλούνται πολύ καλά, σε μικρότερο χρονικό διάστημα και σε ελκυστικές τιμές, ενώ με την αύξηση των επιτοκίων το κόστος αποθήκευσης των κόκκινων συν την τιμή των βαρελιών είναι υψηλότερο».
Χαμηλή διαθεσιμότητα και αυξήσεις στις τιμές των λευκών οίνων
Είναι αναμφισβήτητο ότι τα λευκά κρασιά, ιδιαίτερα, έχουν ένα τεράστιο κύμα δημοτικότητας σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή, και οι τιμές το αισθάνονται. Στην Ισπανία και την Ιταλία, παρατηρούμε διψήφιες αυξήσεις και χαμηλή διαθεσιμότητα. «Ξεκινήσαμε την τρέχουσα περίοδο χωρίς αποθέματα λευκών», σημειώνει η Eva Pardines Martinez από το τμήμα εξαγωγών του οινοποιείου Cherubino Valsangiacomo στην επαρχία της Βαλένθια. Παρά τη σημαντική ισπανική συγκομιδή, οι τιμές του λευκού παραμένουν σε σταθερό επίπεδο. Μια τάση που επιβεβαιώθηκε από τη Maria José Gonzalez-Albo, υπεύθυνη εξαγωγών στην Bodegas Yuntero, στην περιοχή Castilla-La Mancha, η οποία παράγει το 75% των λευκών: «Έπρεπε να νοικιάσουμε δεξαμενές, καθώς η σοδειά ήταν τόσο μεγάλη φέτος, αλλά πουλήσαμε σχεδόν τα πάντα επειδή οι άλλες χώρες παραγωγής είχαν κακή συγκομιδή. Οι ισπανικές τιμές είναι υψηλές και συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά οι αγοραστές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πληρώσουν
Επιστροφή στην ισορροπία;
Σε ό,τι αφορά τα κόκκινα, οι εκριζώσεις ειδικά στη Γαλλία δεν πέρασαν απαρατήρητες και οι ελαφριές δονήσεις αρχίζουν να γίνονται αισθητές στην αγορά. «Με εκριζώσεις στην Ευρώπη, ειδικά στη Γαλλία, και τα σταφύλια που δεν έχουν τρυγηθεί στην Καλιφόρνια, για παράδειγμα, η ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης αρχίζει να αποκαθίσταται», δήλωσε ο Αμερικανός αγοραστής Adam Schulz. «Ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τους κόκκινους οίνους εμφανίζεται. Η πραγματικότητα, παρά την αρνητικότητα στα μέσα ενημέρωσης, είναι ότι οι αγοραστές θέλουν να συνάψουν πολυετή συμβόλαια για να κλειδώσουν τις τιμές επειδή γνωρίζουν ότι οι μέρες της χρυσής τιμολόγησης πλησιάζουν στο τέλος τους». Ο Florian Ceschi μοιράζεται την άποψή του για την ισορροπία της αγοράς: «Αποκτάμε τόσα πολλά αμπέλια που η διαθεσιμότητα θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματική στο μέλλον».
Τα high-end κόκκινα πάνε καλά
Επιπλέον, δεν υποφέρουν όλες οι κατηγορίες του κόκκινου, καθώς η διαφοροποίηση είναι το κλειδί της επιτυχίας. Πρώτη φορά εκθέτης, το οινοποιείο Maury στα Pyrénées-Orientales δεν ήταν δυσαρεστημένο με την συμμετοχή του: «Υπάρχει πραγματική αναζήτηση για συμπυκνωμένα κρασιά», λέει ο ιδιοκτήτης του οινοποιείου Lionel Rodenas. «Φυσικά, η προσφορά είναι μικρότερη από πριν, αλλά τα φυσικά γλυκά κρασιά ανακτούν επίσης μερίδιο αγοράς». Το οινοποιείο Colomba Bianca στη Σικελία αγόρασε ακόμη και παλιά σιλό δημητριακών για να αναπτύξει κρασιά με συμπυκνωμένο στυλ, ενώ ο Carlo Miravalle, πρόεδρος της ιταλικής ομοσπονδίας μεσιτών Med&A, επισημαίνει τις πολύ ευνοϊκές εμπορικές συνθήκες για premium κόκκινα όπως το Barolo.
Θετική σκέψη
Όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία που παρουσίασε ο OIV, η παραγωγή του 2024 θα είναι και πάλι σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο. Μια επανάληψη που αναπόφευκτα ευνοεί την ισορροπία της αγοράς. Σίγουρα, η σκιά των «φόρων Τραμπ» κρέμεται πάνω από τον κλάδο, επιταχύνοντας αναμφίβολα ορισμένες αποστολές προς τις ΗΠΑ από τώρα έως το τέλος Ιανουαρίου. Η κινεζική αγορά δεν είναι ακόμα στο ραντεβού, η κατανάλωση μειώνεται και ο ανταγωνισμός από άλλα ποτά δεν ήταν ποτέ τόσο σκληρός. Ταυτόχρονα, η προσαρμογή του κλάδου στη νέα κατάσταση είναι ρευστή, είτε για ζητήματα φορολογίας, γεωπολιτικών πιέσεων, κλιματικής αλλαγής ή εξελισσόμενων τάσεων κατανάλωσης. «Για τους μικρούς παραγωγούς που δεν διαθέτουν σημαντικούς πόρους, το μέλλον θα είναι δύσκολο», συνοψίζει ο Τζιμ Κάρτερ, διευθυντής εξαγωγών στον αμερικανικό κολοσσό Bronco Wines (Two BuckChuck). «Αλλά αν οι άνθρωποι καταφέρνουν να επιβιώσουν, θα επιστρέψουμε σε ισορροπία».
ΠΗΓΗ: ΚΕΟΣΟΕ
