Το βιβλίο περιλαμβάνει επίσης νέα στατιστικά στοιχεία για το φαινόμενο της «διεθνοποίησης» των ποικιλιών, δείχνοντας τόσο τον βαθμό στον οποίο οι γηγενείς ποικιλίες των διαφόρων χωρών καλλιεργούνται διεθνώς όσο και τον αριθμό των διαφορετικών ποικιλιών που εντοπίζονται σε κάθε χώρα.
Οι συγγραφείς Kym Anderson και Signe Nelgen δηλώνουν ότι «η έκταση της ποικιλιακής διαφοροποίησης τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο έχει συρρικνωθεί», αποδίδοντας αυτό το γεγονός στις «δραματικές αλλαγές» στη σύνθεση ποικιλιών σταφυλιών σε συγκεκριμένες χώρες και στη μείωση των κάποτε ευρέως αναπτυσσόμενων ποικιλιών χαμηλότερης ποιότητας.
Όσον αφορά την προέλευση των ποικιλιών, διαπιστώνουν ότι οι αμπελώνες στον Νέο Κόσμο περιλαμβάνουν, κατά μέσο όρο, ποικιλίες γαλλικής προέλευσης σε ποσοστό 68% (στοιχεία του 2016), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2000 έφτανε στο 59%. Από την άλλη, οι φυτεύσεις ισπανικών ποικιλιών στον Νέο Κόσμο μειώθηκαν από ρο 5 στο 3%, ενώ οι ιταλικές ποικιλίες συνέχισαν να αποτελούν το 2% των φυτεύσεων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ποικιλίες γαλλικής προέλευσης παραμένουν κυρίαρχες. Το 2000, οι γαλλικές και ισπανικές ποικιλίες αντιπροσώπευαν σχεδόν τα τρία πέμπτα της παγκόσμιας αμπελουργικής έκτασης. Μεταξύ 2000 και 2016, οι φυτεύσεις ποικιλιών γαλλικής προέλευσης αυξήθηκαν από το 29 στο 39%, ενώ οι ισπανικές ποικιλίες μειώθηκαν από το 29 στο 21%.
Δεδομένων αυτών των στοιχείων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η ισπανική ερυθρή ποικιλία Tempranillo παρουσιάζει την μεγαλύτερη αύξηση εκτάσεων από το 2000. Οι Anderson και Nelgen υποστηρίζουν ότι σε αντίθεση με το Syrah, το οποίο βρίσκεται στην τρίτη θέση, αυτή η αύξηση δεν μπορεί να αποδοθεί στη «διεθνοποίηση» του Tempranillo, αλλά μάλλον στην αντικατάσταση της ποικιλίας Airén, της πιο πολυφυτευμένης ποικιλία της Ισπανίας με το 80% των φυτεύσεων να αφορά τη χώρα προέλευσης. Πιο αναλυτικά, μεταξύ 2000 και 2016, οι φυτεύσεις του Tempranillo στην Ισπανία αυξήθηκαν κατά 114.000 εκτάρια, ενώ η έκταση της ποικιλίας Airén μειώθηκε κατά 184.000 εκτάρια.
Παρακάτω παρατίθενται στοιχεία για τις ποικιλίες που αναπτύχθηκαν ή συρρικνώθηκαν περισσότερο παγκοσμίως, σύμφωνα με τα στοιχεία της νέας έκδοσης «Which Winegrape Varieties are Grown Where».
Οι ποικιλίες με την μεγαλύτερη αύξηση εκτάσεων (2000-2016)
- Tempranillo(93,370ha – 219,379ha) +126,009ha
- Cabernet Sauvignon (223,074ha – 310,671ha) +87,597ha
- Syrah(102,490ha – 181,185ha) +78,695ha
- Sauvignon Blanc(65,190ha – 124,700ha) +59,510ha
- Chardonnay(145,543ha – 201,649ha) +56,106ha
- Merlot(213,368ha – 266,440ha) +53,072ha
- Pinot Noir(68,810ha – 105,480ha) +36,670ha
- Pinot Gris(18,893ha – 48,570ha) +29,677ha
Οι ποικιλίες με τη μεγαλύτερη μείωση εκτάσεων (2000-2016)
- Airén(387,978ha – 203,801ha) -184,177ha
- Mazuelo(127,692ha – 47,312ha) -80,380ha
- Graševina(92,306ha – 24,384ha) -67,922ha
- Garnacha Tinta(216,349ha – 150,096ha) -66,253ha
- Bobal(100,128ha – 59,189ha) -40,939ha
- Monastrell(76,304ha – 51,930ha) -24,374ha
- Catarratto Bianco(50,711ha – 28,613ha) -22,098ha
- Cayetana Blanca(55,776ha – 36,401ha) -19,375ha
Μπορείτε να κατεβάσετε το e-book «Which Winegrape Varieties are Grown Where» εδώ , ενώ μπορείτε να βρείτε τον σύνδεσμο για τη βάση δεδομένων των Anderson και Nelgen στο Κέντρο Οικονομικών Ερευνών Οίνου του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας εδώ.
Πηγή: thedrinksbusiness.com