Οι ποικιλίες σταφυλιού έφτασαν στη Lanzarote μετά τις ηφαιστειακές εκρήξεις του XVII αιώνα από άλλα νησιά του αρχιπελάγους, ενώ αυτές είχαν φτάσει εκεί στις αρχές του XVI αιώνα από την Ανδαλουσία. Η πλειοψηφία των ποικιλιών περιγράφτηκαν από τον μηχανικό Barroso στο Εθνικό Συνέδριο Αμπελουργών το 1878. Ορισμένες είναι μοναδικές στη Lanzarote, όπως η Malvasía Volcánica και το Listán Negro. Άλλες, όπως το Vijariejo, έχουν γίνει ενδημικές λόγω του ότι ότι εξαφανίστηκαν από τον τόπο καταγωγής τους, δηλαδή την Ανδαλουσία.
Τα σταφύλια της Lanzarote καλλιεργούνται με μοναδικό τρόπο και δίνουν επίσης μοναδικά κρασιά, με κύρια εκείνα που προέρχονται από τα λευκά σταφύλια της Malvasía Volcánica. Όταν κάποιος επισκέπτεται την Lanzarote χρειάζεται μόνο 30 λεπτά για να διανύσει ολόκληρη την αμπελουργική ζώνη, αλλά φυσικά προτείνεται να κάνει στάσεις για να πάρει μια αντιπροσωπευτική γεύση της περιοχής και των κρασιών της.
Η Lanzarote αποτελεί ένα ξηρό, άνυδρο και ανεμοδαρμένο πανόραμα μαύρων και σκούρων βραχωδών τοπίων, με αδιαπέραστο ύφος στη θέα του πράσινου που χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι δεν πρόκειται για τον Άρη, αλλά το πιο ανατολικό νησί των Καναρίων.
Αυτό ισχύει κυρίως στην περιοχή που περιβάλλει το ακόμα ενεργό ηφαίστειο Timanfaya. Σήμερα είναι ένα εθνικό πάρκο και μέρος της Βιόσφαιρας της UNESCO και καλύπτει ολόκληρο το νησί, με την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου το 1730, που κάλυψε την περιοχή με ηφαιστειακή τέφρα. Περιτριγυρίζοντας τις ανατολικές άκρες του εθνικού πάρκου, όπου βρίσκονται τα περισσότερα οινοποιεία και οι αμπελώνες της Lanzarote, οι ρίζες του αμπελώνα απλώνονται κάτω από την τέφρα για να βρουν έδαφος, σχηματίζοντας λάκκους σε σχήμα χοάνης, που ο καθένας περιέχει μία και μόνο ρίζα αμπελιού. Οι λάκκοι αυτοί προστατεύονται από τον άνεμο από μεμονωμένους, ημικυκλικούς ή κυκλικούς πέτρινους τοίχους που ονομάζονται «zocos». Αυτό δημιουργεί ένα εφέ κυματισμού στο τοπίο, που θυμίζει πιο πολύ το φεγγάρι παρά κάτι χερσαίο.
Φωτογραφία από Gero Brandenburg https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/
Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι ότι η φυλλοξήρα που κατέκλυσε τον αμπελο-οινικό κόσμο, δεν έφτασε ποτέ στο νησί, κάτι πραγματικά σπάνιο για τον κόσμο του κρασιού. Έτσι εκατονταετή αμπέλια με μοναδικές ποικιλίες σταφυλιού διατηρήθηκαν και καλλιεργούνται σήμερα στην Lanzarote. Η απώλεια της φυλλοξήρας επιτρέπει την καλλιέργεια στο επίπεδο του εδάφους, χωρίς την ανάγκη εμβολιασμού, όπως δηλαδή καλλιεργούνταν τα αμπέλια πρίν από αυτή.
Παρά τις δυσκολίες λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους και το προφανές γεγονός ότι τα σταφύλια πρέπει να συλλέγονται χειρωνακτικά, τα αμπέλια επωφελούνται από τις ικανότητες της τέφρας να διατηρεί τη σπάνια ξηρασία που βρίσκεται σε αυτό το ξηρό κλίμα, να μειώνει την εξάτμιση, να παγιδεύει τη θερμότητα και να απορροφά την υγρασία από τον αέρα. Τα κρασιά που παράγονται ως ξηρά ή φυσικά γλυκά λευκά, φτιάχνονται κυρίως από την Malvasia Volcanica (επίσης γνωστή ως Volcanic Malmsey) ή από σταφύλια Moscatel και κάποιες άλλες γηγενείς ποικιλίες όπως το λευκό Listán και το Diego. Τα ροζέ και ερυθρά κρασιά προέρχονται κυρίως από τα ερυθρά Listan Negro σταφύλια. Παράγονται επίσης αφρώδη, επιδόρπια κρασιά και κρασιά λικέρ. Όσον αφορά την ημερομηνία συγκομιδής, η Lanzarote έρχεται πρώτη στην Ευρώπη.
Οδηγώντας 16 χιλιόμετρα τον αυτοκινητόδρομο LZ-30 μεταξύ της πόλης Uga και του διάσημου μνημείου al Campesino, που σχεδιάστηκε από τον διάσημο καλλιτέχνη της Lanzarote, Cesar Manrique τη δεκαετία του 1960 σαν αφιέρωμα στους αγρότες του νησιού, αυτός ο δρόμος κρασιού δεν μοιάζει με κανέναν άλλο στον κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα κρασιά. Η περιοχή La Geria, μία από τις τρεις οινοπαραγωγικές στη Lanzarote, (οι άλλες δύο είναι η κοντινή Masdache και η βορειότερη Ye-Lajares) φιλοξενεί γύρω στα δεκαεφτά οινοποιεία και περίπου 2000 εκτάρια αμπελώνα. Αναφέρονται για παράδειγμα τα οινοποιεία Bodega La Geria, Bodegas Vega de Yuco, Bodegas Rubicon, το τελευταίο μάλιστα έχει διακριθεί παγκοσμίως κερδίζοντας βραβεία με κάποιες από τις ετικέτες του, την Rubicón, Malpei και την υπέροχη Amalia.
Συνεχίζοντας στον αυτοκινητόδρομο LZ-30, κάποιος μπορεί να κάνει μια παράκαμψη στο οινοποιείο «boutique» Bodegas Volcano de Lanzarote που βρίσκεται στη πόλη Tias, για να δοκιμάσει τα βραβευμένα κρασιά από Malvasia. Τα οινοποιεία Bodegas Martinón και Bodegas Vega de Yuco βρίσκονται πίσω από το ηφαίστειο Montaña Blanca. Το τελευταίο παράγει ξηρά και ημίξηρα κρασιά από την ποικιλία Yaiza Malvasía, που έχουν βραβευτεί και διατίθενται σε μπλε φιάλη σε σχήμα φλάουτου!
Το οινοποιείο Bodegas el Grifo προκαλεί έντύπωση, είναι το παλαιότερο οινοποιείο στα Κανάρια νησιά και άρα το πιο διάσημο. Αυτό οφείλεται στα πολλαπλά τοπικά και παγκόσμια βραβεία που έχουν κερδίσει κατά καιρούς τα διαφορετικά κρασιά, όπως και στην παρουσία τους στην Ισπανία αλλά και πέρα από τα ισπανικά σύνορα. Επιπλέον, το οινοποιείο διαθέτει μια βιβλιοθήκη με 5000 βιβλία γύρω από το κρασί και ένα φαντασμαγορικό μουσείο οίνου, που περιλαμβάνει το αυθεντικό κελάρι κρασιού που χτίστηκε το 1775, το έτος που ιδρύθηκε και το οικογενειακό οινοποιείο. Εκτός από το μουσείο, η επίσκεψη στο οινοποιείο περιλαμβάνει μια πρώτη ματιά στις ειδικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται στον αμπελώνα. Το «μενού» περιλαμβάνει ξηρή Μalvasia δεξαμενής και ζύμωσης σε βαρέλι, αφρώδη Malvasia και αφρώδη ή ξηρά ροζέ από το σταφύλι Listán Negra.
Τελευταίο στη «ξενάγηση», είναι το οινοποιείο Bodegas Los Bermejos που βρίσκεται στον δρόμο πίσω από το El Grifo και είναι επίσης παγκόσμιας αναγνώρισης. Ο αμπελώνας εκτείνεται και στις δύο μεριές του στενού δρόμου, ενώ το πράσινο των αμπελώνων πετιέται από τρύπες που ευθυγραμμίζονται μεταξύ τους στο μαύρο λαμπερό χώμα. Τα κρασιά που παράγονται είναι λεπτεπίλεπτα, όπως το τοπίο του αμπελώνα. Ξηρά, ημίξηρα, ζυμωμένα σε βαρέλι και αφρώδη κρασιά από Malvasia. Η αφρώδης και ξηρή έκδοση του ροζέ έχει φτιαχτεί από σταφύλια Listán Negro και τα δύο ερυθρά με την οινοποιητική μέθοδο «carbonic maceration», ενώ ένα εξ’αυτών παλαιώνει 4 μήνες σε γαλλική δρυ. Το οινοποιείο παράγει επίσης κάποιες βιολογικές εκδοχές των παραπάνω ετικετών, όπως και ένα βιολογικό μονοποικιλιακό λευκό από την τοπική ποικιλία σταφυλιού Diego.
Με στοιχεία από foodswinesfromspain.com
