Αυτό ήταν ένα από τα ερωτήματα που τέθηκαν σε μια πρόσφατη γευσιγνωσία που εξέταζε δέκα χρόνια Château du Moulin-à-Vent. Ένα από τα δέκα crus του Beaujolais, που συγκεντρώνονται στα βόρεια της περιοχής. Το Moulin-à-Vent συνδέεται στενά με τον διάσημο ανεμόμυλο που βρίσκεται στην καρδιά των 620 εκταρίων των αμπελώνων της ονομασίας, στο χωριό Romanèche-Thorins.
Ακριβώς από κάτω βρίσκεται το εντυπωσιακό Château du Moulin-à-Vent, το οποίο έχει ανακαινιστεί εκτενώς από τότε που εξαγοράστηκε από τον Jean-Jacques Parinet το 2009. Ο Parinet κατάγεται από το Beaujolais, αλλά ενασχολήθηκε με τον τομέα της πληροφορικής. Τα τελευταία χρόνια έχει βοηθηθεί από τον Brice Laffond, ο οποίος επιβλέπει τόσο το οινοποιείο όσο και τα 30 εκτάρια αμπέλων που κατέχει ο ιδιοκτήτης, ενώ ο γιος του Edouard συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στην επιχείρηση ως συνιδιοκτήτης.
Ο Edouard Parinet βρέθηκε στο Λονδίνο με τον Laffond για να παρουσιάσει μια κάθετη γευσιγνωσία που εκτείνεται από το 2010 έως το 2019. «Αυτή η δεκαετία κρασιών είναι ενδιαφέρουσα για εμάς γιατί είναι λίγο πολύ η αρχή της συμμετοχής της οικογένειάς μας», είπε ο Parinet. «Ως περιοχή, το Beaujolais γνώρισε μια ωραία εξέλιξη κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας επίσης».
Το ακίνητο δημιουργεί επτά διαφορετικά cuvées, συμπεριλαμβανομένων πέντε κρασιών ενός αμπελώνα, αλλά ήταν το κύριο κρασί παραγωγής τους, με την απλή ετικέτα Château du Moulin-à-Vent, και ένα μείγμα τεσσάρων υποκατάστατων που επέλεξαν να δείξουν. «Το Moulin-à-Vent είχε πάντα τη φήμη του μεγάλου cruis», είπε ο Parinet.
Εξήγησε ότι στις αρχές του 19ου αιώνα, πριν από την κρίση της φυλλοξήρας, ο Βρετανός δημοσιογράφος Cyrus Redding επινόησε μια ταξινόμηση που βαθμολογούσε τις οινοπαραγωγικές περιοχές της Γαλλίας από την πρώτη έως την πέμπτη κατηγορία και θεώρησε τα Le Thorins, Moulin-à-Vent και Chénas ως άξια της κορυφαίας κατάταξης. Πράγματι, πριν δημιουργηθεί το σύστημα AOC στη Γαλλία το 1936, υπήρχε ένα σύστημα AO, και το πρώτο AO ήταν το Moulin-à-Vent το 1924. Μόλις το 1973, οι ετικέτες του château είχαν γραμμένη πάνω τους Grand Cru Classé.
«Η πραγματικότητα αυτού του εδάφους είναι ότι παράγει εκλεκτά κρασιά παλαίωσης», είπε ο Parinet, «και στις πιο «ηλιακές» σοδειές μπορεί να κάνει πυκνά κρασιά που δεν είναι εύκολο να πίνονται νεαρά αλλά είναι ενδιαφέροντα για να παλαιώσουν». Αυτό είναι το Château du Moulin-à-Vent του 1976, το οποίο έδειξε μια όμορφη καθαρότητα και κομψότητα φρούτων ακόμα και όταν πλησιάζει ο μισός αιώνας του.
Ενώ το Beaujolais, είπε ο Parinet, «υπέφερε πραγματικά» από τη δεκαετία του 1980 έως το 2000 – «τόσο οικονομικά όσο και από την άποψη της αμπελουργίας. ήταν μια δραματική περίοδος» – τα τελευταία χρόνια υπήρχε αυξανόμενο ενδιαφέρον για την περιοχή. Μέρος αυτού προήλθε από τον τρόπο που το φυσικό κίνημα του κρασιού, που εκπροσωπείται έντονα στο Beaujolais, έχει οδηγήσει την αναβίωση της περιοχής στο διεθνές βλέμμα. Ξαφνικά ο Cru Beaujolais είναι περιζήτητος και φιλόδοξος και πάνω απ’ όλα κουλ. Αλλά η ιστορία των δέκα crus δεν είναι απλή. Οι εκτενείς εδαφολογικοί χάρτες που παρήγγειλε η περιοχή δείχνουν ότι πολύ λίγα από τα crus είναι ομοιόμορφα. Αντίθετα, υπάρχουν πολλές διαφορές terroir σε κάθε cru (ίσως με εξαίρεση το Chiroubles, το οποίο είναι 100% ροζ γρανίτης).
«Από τα 1500 στρέμματα του Moulin-à-Vent έχουμε 69 υποκατάστατα», εξήγησε ο Parinet, «που υπάρχουν εδώ και 150 χρόνια. Από αυτά, μάλλον θα έπρεπε να υπάρχουν 15 ή 20 terroirs που έχουν πραγματική ταυτότητα. Αυτό μας ενδιαφέρει.» Το να ξεχωρίζουμε τα διαφορετικά terroirs θα είναι ένα περίπλοκο αλλά συναρπαστικό ταξίδι καθώς οι βελτιώσεις στη γεωργία (λιγότερη χρήση ζιζανιοκτόνων και τεχνητών λιπασμάτων) και η πιο ευαίσθητη οινοποίηση, σε συνδυασμό με βελτιωμένες οικονομικές αποδόσεις για τους καλύτερους καλλιεργητές, οδηγούν το Beaujolais να λαμβάνεται πιο σοβαρά ως εκλεκτό κρασί. Το Beaujolais συνήθως δεν έχει εμφανιστεί σε αυτήν την κατηγορία, αλλά οι Parinets προσπαθούν ξεκάθαρα να φτιάξουν εκλεκτά κρασιά παλαιωμένα από το Moulin-à-Vent, ένα από τα crus που είναι πιο γνωστά για την απόδοση σοβαρών εκφράσεων του Gamay.
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος για τον οποίο το Beaujolais θα πρέπει να διαφέρει από άλλες οινοπαραγωγικές περιοχές», είπε ο Parinet. «Στο Όρεγκον, τον Ροδανό, τη Βουργουνδία, την Αλσατία – όλες αυτές οι περιοχές παράγουν κρασιά που μπορεί να είναι για πρώιμη κατανάλωση vins de joies ή grand cru κρασιά που μπορούν να διαρκέσουν περισσότερο. Το Moulin-à-Vent είναι ένα ξεχωριστό μέρος στο Beaujolais όπου ο αγώνας του Gamay και των εδαφών κάνει κάτι λίγο διαφορετικό.
πηγή: ClubOenologique.com
