Επιμέλεια: Ζήσης Πανάγος
Η δίκη στο δικαστήριο του Μπορντό διήρκεσε μόλις έξι ώρες, αλλά τα στοιχεία που συζητήθηκαν ήταν συγκλονιστικά για το εμπόριο κρασιού. Τελειώνοντας αργά το βράδυ στις 27 Οκτωβρίου, η εισαγγελέας Nathalie Mathieu αποδόμησε έναν περίπλοκο, κερδοφόρο ιστό καταναλωτικής και τελωνειακής απάτης.
Σε μια περίοδο δύο ετών, από το 2016 έως το 2019, 131 φορτηγά βυτιοφόρα μετέφεραν το ισοδύναμο των 380.000 κιβωτίων φθηνού ισπανικού κρασιού βόρεια στα σύνορα με τη Γαλλία, όπου μια ομάδα πέντε επαγγελματιών του κρασιού κατηγορείται ότι το πέρασε ως πιο ακριβό γαλλικό κρασί , κυρίως με ονομασίες Μπορντό, συμπεριλαμβανομένων των ακριβών Margaux, St.-Julien και Pomerol.
«Ήταν τόσο απλό που έβγαλε πολλά χρήματα», ανέφερε η Mathieu, βασίζοντας την υπόθεσή της σε στοιχεία που συγκέντρωσε η περιφερειακή ταξιαρχία κρασιού για τη Γαλλική Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Ανταγωνισμού, Καταναλωτικών Υποθέσεων και Ελέγχου Απάτης (DGCCRF) και Γαλλικά Τελωνεία. «Είναι ανάξιο οι επαγγελματίες του οίνου, ειδικά με τη φήμη που όλοι γνωρίζουν για το κρασί Μπορντό, να προχωρήσουν με αυτόν τον τρόπο, και πόσο μάλλον σε τέτοιες ποσότητες.»
«Είναι ένα ρεκόρ για την περιοχή, ένα σχέδιο απάτης σε βιομηχανικό επίπεδο», δήλωσε ο Frédéric Georges, δικηγόρος ενός από τους ενάγοντες, της Fédération des Grands Vins de Bordeaux.
Σύμφωνα με την υπόθεση των εισαγγελέων, όλα ξεκίνησαν με άθλιο καιρό. Το 2013, μια πενιχρή σοδειά στο Μπορντό άφησε τον Michel Gilin, τον διευθυντή πωλήσεων της Celliers Vinicoles du Blayais (CVB), να ανησυχεί ότι η εταιρεία δεν θα είχε αρκετό κρασί για να εκπληρώσει τις παραγγελίες της και να διατηρήσει τη βάση των πελατών της. Η CVB ανήκει στον γιγάντιο συνεταιρισμό Tutiac.
Ο Gilin, ο οποίος είναι επίσης αυλικός, ή μεσίτης κρασιού, επικοινώνησε με έναν εντολοδόχο του Μπορντό ονόματι Jean-Sebastien Laflèche, πρόεδρο του Defi Vin. Οργάνωσαν την αγορά φθηνού ισπανικού επιτραπέζιου κρασιού, το οποίο μεταφέρθηκε με φορτηγά στη Γαλλία χρησιμοποιώντας την εταιρεία μεταφορών TransBBP με έδρα το Charente, που διευθύνεται από τη Sylvie Bernard.
Ο Bernard ήταν επίσης ο διοικητικός διευθυντής ενός διαπραγματευτή του Σαρέντ, ονόματι Daniel Banchereau. Χρησιμοποιώντας το Banchereau ως μέτωπο, τα επίσημα έγγραφα έδειξαν στον Banchereau έναν ενδιάμεσο πελάτη, ο οποίος έστελνε το κρασί στον Defi Vin, αλλά το κρασί δεν προοριζόταν ποτέ για εκεί. Αντίθετα, η Laflèche παρήγαγε πλαστά έγγραφα μεταφοράς, που έδειχναν ότι το κρασί ήταν γαλλικό και το έστειλε στο CVB.
Ωστόσο, τα βυτιοφόρα δεν προορίζονταν ούτε για CVB. Πιο πλασματικά έγγραφα πρόσθεσαν πολλά μπερδεμένα επίπεδα στο ίχνος της ιχνηλασιμότητας, ώσπου τελικά, το κρασί, που τώρα ταξινομείται ως γαλλικό επιτραπέζιο κρασί και γενικό Bordeaux έφτασε στα κελάρια του Bégadanet, ενός κελαριού που διευθύνει ο Fabien Figerou στο απομακρυσμένο βόρειο Médoc, όπου βρισκόταν. εμφιαλωμένο και μετονομασμένο σε κρασί από τις φημισμένες ονομασίες του Μπορντό.
Αυτό που ξεκίνησε ως μια ανώδυνη λύση το 2013 τελικά άνθισε σε ένα επικερδές, καλά οργανωμένο σχέδιο εγκλήματος για το κρασί λίγα χρόνια αργότερα, το οποίο ανακαλύφθηκε μόνο όταν Γάλλοι ερευνητές βρήκαν ύποπτο εξοπλισμό εκτύπωσης ετικετών κρασιού κατά τη διάρκεια έρευνας για ναρκωτικά.
Σε εκείνο το σημείο, αξιωματούχοι συνέδεσαν τις κουκκίδες μεταξύ φαινομενικά ανόμοιων περιστατικών, συμπεριλαμβανομένης μιας δήλωσης που δόθηκε από τον Gilin το 2016 στους ελεγκτές προστασίας των καταναλωτών, κατά την οποία φέρεται να παραδέχτηκε ότι είχε προμηθευτεί λίγο κρασί από την Ισπανία για να αναπληρώσει την κακή σοδειά του 2013. Τότε έλεγε, τον μηχανισμό υπαγόρευαν οι συνθήκες. Όποια και αν ήταν η προσφορά, το σημαντικό ήταν ο τζίρος και το περιθώριο».
Δεν είναι σαφές γιατί χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να δράσουν οι ελεγκτές απάτης, αλλά στο μεταξύ, μεταξύ 2016 και 2019, το κύκλωμα εγκληματικότητας γινόταν όλο και πιο τολμηρό, με αποκορύφωμα τη διακίνηση περισσότερων από 380.000 κιβωτίων χύμα ισπανικού κρασιού.
Στη δίκη, οι κατηγορούμενοι επέλεξαν να παραμείνουν σιωπηλοί όταν τους δόθηκε η ευκαιρία από τον δικαστή Μπουλνουά να μιλήσει για λογαριασμό τους. Οι δικηγόροι τους κατηγόρησαν τα γαλλικά έθιμα για υπερβολικό ζήλο και ένας δικηγόρος της Laflèche ισχυρίστηκε μάλιστα ότι φταίνε οι Γάλλοι καταναλωτές. «Ο ιδιώτης που αγοράζει επιτραπέζιο κρασί, είτε προέρχεται από την Ισπανία είτε από τη Γαλλία, το πρώτο πράγμα που κοιτάζει είναι η τιμή, δεν είναι απαραίτητα η ποιότητα», είπε.
Τέλος, ο εισαγγελέας Mathieu ζήτησε αυστηρές ποινές: πενταετή φυλάκιση, με δύο χρόνια αναστολή, για τους Gilin και Laflèche, καθώς και πρόστιμο 200.000 ευρώ (με αναστολή 100.000 ευρώ) και αποκλεισμό από την εργασία στην επιχείρηση διαπραγμάτευσης για πέντε χρόνια. ποινή ενός έτους με αναστολή και πρόστιμο 30.000 ευρώ για τον Banchereau και τον Bernard. Ο Φιγέρου δεν κατηγορήθηκε για απάτη ή πλαστογραφία. κατηγορήθηκε για λογιστικά λάθη.
ΠΗΓΗ: winespectator.com
