Connect with us

Αναζήτηση

REPORTS

Μετά τα πολλά οινοποιεία, το κρίσιµο ζητούµενο είναι η κερδοφορία στον κλάδο

Η ποιότητα του επώνυµου κρασιού στην Ελλάδα βαίνει βελτιούµενη µε την απήχησή του στις διεθνείς αγορές να αυξάνεται. Ωστόσο, οι οινοποιοί στη χώρα µας παραµένουν ανήσυχοι. Ο αριθµός των οινοποιείων έχει αυξηθεί πολύ, ενδεχοµένως να υπερβαίνουν τις 1.500 µονάδες, ωστόσο οι κερδοφόρες επιχειρήσεις του κλάδου παραµένουν µετρηµένες στα δάχτυλα.

του Γιάννη Πανάγου

Εν τω µεταξύ, ένα πρώτο ισχυρό κύµα εξαγορών οδηγεί σε µια ιδιότυπη συγκέντρωση του κλάδου, η οποία δεν έχει δείξει ακόµα την επίδραση που µπορεί να έχει στην ταυτότητα του ελληνικού οίνου και την προσπάθεια διείσδυσης σε νέες αγορές. Ειδικά, η έλευση των αδελφών Γεωργιάδη, περισσότερο µοιάζει µε κυνήγι θησαυρού στην ακίνητη περιουσία που διαθέτουν οι υπό εξαγορά υπερχρεωµένες επιχειρήσεις του κλάδου, παρά µε πραγµατικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της οινοποιητικής δραστηριότητας, βάσει ενός ξεκάθαρου στρατηγικού πλάνου.

Θα µπορούσε να πει κανείς ότι µε την πορεία που έχουν πάρει τα πράγµατα, τα οινοποιεία στην Ελλάδα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Στις δύο-τρεις πολύ µεγάλες επιχειρήσεις που έχουν προκύψει ως αποτέλεσµα εξαγορών της τελευταίας τριετίας, στη γενιά των προσπαθειών της δεκαετίας του ‘90 που έφερε και την άνοιξη του ελληνικού κρασιού και σε µια πανσπερµία µικρών κατά βάση, οινοποιητικών µονάδων που πασχίζουν να βρουν τον προσανατολισµό τους και οικονοµικά µάλλον βρίσκονται στη ζώνη του λυκόφωτος.

Την ίδια στιγµή, ακόµα πιο περίπλοκη µοιάζει να είναι η εικόνα στις τάξεις των αµπελουργών. Αν εξαιρέσει κανείς µια γενιά µεγάλων σε ηλικία καλλιεργητών που συνειδητά έχουν επιλέξει αυτόν το ρόλο και τις περισσότερες φορές µε πολύ χρόνο προσωπικής εργασίας καταφέρνουν να παραµείνουν βιώσιµοι, όλοι οι άλλοι και κυρίως οι νεότεροι που ασχολούνται µε το αµπέλι έχουν στο νου τους ή να εγκαταλείψουν γρήγορα το… σπορ ή να γίνουν κάποια στιγµή οινοποιοί.

Άλλωστε, η όποια ανανέωση του ελληνικού αµπελώνα οφείλεται στις πρωτοβουλίες που αναλαµβάνουν οι έχοντες ήδη θέση στον τοµέα της µεταποίησης.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, ο οινοποιητικός κλάδος στην Ελλάδα έχει ανάγκη από µια βαθιά µελέτη των δεδοµένων του σήµερα, µε στόχο την κατάρτιση ενός αξιόπιστου στρατηγικού σχεδίου (ανάλογο µε αυτό της δεκαετίας του ‘90)  το οποίο µπορεί να φθάνει µέχρι το 2050. Ίσως η ανάδειξη ενός ακόµα Μπουτάρη, του Στέλλιου, στην προεδρία του Συνδέσµου Ελληνικού Οίνου να είναι ένα καλό σηµάδι.

 Το εξώφυλλο του περιοδικού WineTrails που κυκλοφορεί μαζί με την Agrenda το Σάββατο 31 Μαΐου στα περίπτερα όλης της χώρας

Σχετικά Άρθρα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Κατάθεση ψυχής και όχι ένα απλό προϊόν είναι το τσίπουρο, και ειδικά το παλαιωµένο, σύµφωνα µε τον εµβληµατικό αποσταγµατοποιό Κώστα Τσιλιλή, τον άνθρωπο που...

REPORTS

Πήγε, είδε, δοκίμασε και θα μείνει. Ο Αρτέμης Καραμολέγκος προχωρά στην εξαγορά ενός από τα τρία οινοποιεία του Παναγιώτη Δημόπουλου στο Ξινό Νερό της...

REPORTS

Σε συμφωνία για τους δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων προχώρησαν την Κυριακή 28 Ιουλίου ο Ντόναλντ Τραμπ και η επικεφαλής της Κομισιόν...

REPORTS

Η πρώτη επίσηµη παρουσίαση από τον νέο πρόεδρο του Συνδέσµου Ελληνικού Οίνου, Στέλλιο Μπουτάρη, των νέων προτεραιοτήτων αναφορικά µε το ελληνικό κρασί και των...

Διαβάστε επίσης

REPORTS

Σε απόσταση από τις πραγµατικές ανάγκες της αγοράς και τις προδιαγραφές που υπαγορεύει η διαχείριση ενός ευαίσθητου προϊόντος όπως είναι το κρασί, δείχνει να...

ΑΜΠΕΛΩΝΑΣ

Σε εξέλιξη παραμένει η 3η πτήση του εντόμου της ευδεμίδας στους κρητικούς αμπελώνες με την πίεση προσβολής να είναι αυξημένη στις μεσοπρώιμες και όψιμες...

REPORTS

Από την 1η Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιβάλλουν μέγιστο δασμό 15% στα κρασιά και τα οινοπνευματώδη ποτά που εισάγονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

REPORTS

Στο Μουσείου Οίνου της Σάμου, που παντρεύει την αυθεντική οινική παράδοση με τη σύγχρονη μουσειακή άποψη, οι συμμετέχοντες στις premium γευσιγνωσίες, ταξιδεύουν μέσα από...