Μεγάλα ξηρά κρασιά από Sauvignon στο εξωτερικό βρίσκει κανείς στη Γαλλία στη κοιλάδα του Λίγηρα, στο Μπορντώ, στο Sancerre και τη Βουργουνδία (AOC Saint-Bris) και μεγάλες εκτάσεις αμπελώνα στη Νέα Ζηλανδία, όπου μάλιστα αντιπροσωπεύει περίπου το 70% της συνολικής παραγωγής κρασιού!
Το Sauvignon ευδοκιμεί και στην Ελλάδα, δίνοντας πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα στο ψυχρό κλίμα του Αμυνταίου. Είναι πολυφυτεμένο και σε άλλες χώρες στο κόσμο, στην Ιταλία (κυρίως στις περιοχές Alto Adige και Friuli), την Ισπανία και τη Πορτογαλία όσον αφορά τον Παλαιό Κόσμο και στη Χιλή, το Μεξικό, τη Καλιφόρνια και τη Νότια Αφρική αναφερόμενοι στις χώρες του Νέου Κόσμου.
Γνωστά είναι επίσης τα κρασιά που παράγει η ονομασία προέλευσης Pouilly-Fumé στη Γαλλία, που ξεχωρίζουν για τα αρώματα με αυξημένες mineral νότες (στα γαλλικά ονομάζονται pierre-a-fusil) που οφείλονται στη παρουσία πυριτόλιθου στα εδάφη. Αναφέρεται το διάσημο Château du Nozet, που είναι από τα πιο σημαντικά οινοποιεία της περιοχής, ανήκει στον βαρώνο Patrick de Ladoucette και παράγει από τα μεγαλύτερα Sauvignon του κόσμου.
Για τους λάτρεις του γλυκού κρασιού, το Sauternes στη περιοχή Sud-Ouest είναι επιδόρπιος οίνος, “μείγμα’’ τριών ποικιλιών, Sauvignon, sémillon και muscadelle. To Sauvignon είναι ποικιλία ευαίσθητη στην ευγενή σήψη (βοτρύτης) και για το λόγο αυτό ενδείκνυται για παραγωγή γλυκού κρασιού.
Όσον αφορά την καλλιέργεια, όντας μια πολύ παραγωγική ποικιλία υπάρχει ο κίνδυνος να «διαλυθούν» τα αρώματα από υπερφορτωμένα κλίματα αμπελιού. Ενδείκνυται λοιπόν ο λεγόμενος “πράσινος τρύγος” που ανακουφίζει το κλήμα και επιτρέπει τη συγκέντρωση γεύσεων και αρωμάτων στις εναπομείνασες ράγες. Ωριμάζει νωρίς και διαθέτει υψηλές οξύτητες, χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι έχει τη δυνατότητα να ευδοκιμήσει τόσο σε θερμά όσο και σε πιο ψυχρά κλίματα.
Στην πιο όμορφη έκφρασή του, στο σωστό terroir και με τη σωστή δουλειά, δίνει κρασιά φρέσκα, φινετσάτα με νότες από μπαχαρικά και πυρηνόκαρπα φρούτα. Πίνεται συνήθως φρέσκο, δεν ενδείκνυται δηλαδή για μακρές παλαιώσεις. Όταν δεν ευδοκιμήσει, συνήθως δεν φτάνει σε καλή ωριμότητα και υπερισχύουν οι ποικιλιακές «πράσινες», φυτικές νότες. Ο παράγοντας όμως αυτός κρίσης της ποιότητας του κρασιού, δεν είναι απόλυτος, εξαρτάται πάντα από τις συγκεντρώσεις των ενώσεων και πώς συνδυάζονται με το αρωματικό σύνολο.
Ας αναφερθούμε για παράδειγμα στα κρασιά από Sauvignon στο Μarlborough της Νέας Ζηλανδίας, που συνδυάζουν θειόλες με πυραζίνες. Με άλλα λόγια περιέχουν αρώματα τροπικά, φρούτα του πάθους, γκρέιπφρουτ (θειόλες) που ενισχύονται από πράσινα αρώματα χορταριού (πυραζίνες). Οι θειόλες είναι αρωματικές ενώσεις που παράγονται κατά τη ζύμωση, είναι δηλαδή δευτερογενείς ενώσεις στο κρασί και είναι τυπικές σε κρασιά Sauvignon.
Συνολικά, οι αρωματικές ενώσεις που περιέχουν τα πιο πολλά Sauvignon ανά τον κόσμο είναι τέσσερις. Θειόλες, μεθοξυπυραζίνες, εστέρες και τερπένια συνθέτουν την πολυπλοκότητα του οίνου.
Στην οινοποίηση και παλαίωση, ο οινολόγος πρέπει να είναι προσεκτικός γιατί ο χειρότερος εχθρός βρίσκεται στη γωνία…το Sauvignon blanc οξειδώνεται εύκολα!
