Connect with us

Αναζήτηση

REPORTS

Η παύση των εχθροπραξιών ως βιώσιμη λύση για το μέλλον του ουκρανικού κρασιού

Το οινοποιείο Slivino στην περιφέρεια Mykolaiv ανακοίνωσε το κρασί τον Οκτώβριο και εξαντλήθηκε μέσα σε λίγες μέρες, με όλα τα έσοδα να πηγαίνουν απευθείας για την ενίσχυση του ουκρανικού στρατού.

Επιμέλεια: Ζήσης Πανάγος

Ήταν η 5η Μαρτίου και η δεύτερη εβδομάδα του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Εκείνο το πρωί, ο Mykhailo και ο Georgiy Molchanov, η ομάδα πατέρα και γιου του οινοποιείου Slivino στην περιφέρεια Mykolaiv στη Νότια Ουκρανία βγήκαν για να κλαδέψουν τον αμπελώνα τους. Στη μία σειρά των αμπελιών βρισκόταν ένας ρωσικός πύραυλος που δεν είχε εκραγεί από εκτοξευτή «Grad».

Σημαίνει «χαλάζι» στα ρωσικά, το όνομα αναφέρεται στα συστήματα BM-21 που εκτοξεύουν αδιάκριτα έως και 20 από αυτούς τους πυραύλους ταυτόχρονα, κάτι που έχει γίνει συνηθισμένο φαινόμενο στην Ουκρανία από τη ρωσική εισβολή στις αρχές του έτους. Λόγω της κακής τους ικανότητας στόχευσης, έχουν καταστρέψει ανείπωτο αριθμό κατοικιών και αστικών δομών και έχουν σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς αμάχους.

«Ο πυρήνας της εκρηκτικής ύλης αφαιρέθηκε τελικά, αλλά κατά τα άλλα απλώς έχουμε εργαστεί γύρω από αυτόν καθώς και γύρω από άλλους που είναι ακόμα εκεί έξω, στον αμπελώνα», είπε ο Georgiy.

Ειδικότερα, το Slivino είναι ένα μικρό οινοποιείο που ιδρύθηκε το 2018 και παράγει περίπου 3.000 φιάλες το χρόνο. Καθώς ο πόλεμος περνούσε το καλοκαίρι και ο τρύγος πλησίαζε, αυτοί και άλλα οινοποιεία έπρεπε να αντιμετωπίσουν την επιμελητεία της μεταφοράς των σταφυλιών και της παραγωγής νέων κρασιών. Διάφορα οινοποιεία εξακολουθούν να έχουν τους αμπελώνες τους κατειλημμένους από τον ρωσικό στρατό, ακόμη και εκείνα που δεν έχουν αντιμετωπίσει νέες προκλήσεις.

«Τόσοι άνθρωποι προσφέρθηκαν εθελοντικά να πολεμήσουν στο στρατό που έμειναν λίγοι για να δουλέψουν στα αμπέλια. Είμαστε τυχεροί που δεν έχουμε ορυχεία γιατί πολλοί ιδιοκτήτες αμπελώνων πρέπει να ασχοληθούν με την απομάκρυνση τους, η οποία είναι μια αργή και περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Georgiy.

Ενώ, το Slivino αγόραζε αρχικά σταφύλια όταν ξεκίνησαν πριν από περίπου οκτώ χρόνια, τώρα χρησιμοποιούν μόνο τους δικούς τους αμπελώνες. Από τη σοδειά του 2021, είχαν αρχικά την πρόθεση να φτιάξουν έναν αφρώδη οίνο μικρής κυκλοφορίας με 400 μόνο μπουκάλια, με βάση το Riesling, το Pinot Noir και το Muscat. Μόλις ξεκίνησε η ρωσική εισβολή, αποφάσισαν να της δώσουν το όνομα, «Grad Cru» σε σχέση με τον αμπελώνα τους που τώρα «εμποτίζεται με πυραύλους». Μέσα σε λίγες μέρες από την ανακοίνωσή του τον Οκτώβριο, ξεπούλησαν, με όλα τα έσοδα να πηγαίνουν απευθείας για να βοηθήσουν τον ουκρανικό στρατό.

Ως σαφής φόρος τιμής στην ουκρανική σκοτεινή αίσθηση του χιούμορ που τους βοήθησε να δουν αυτή την τραγωδία, η γευστική νότα που συνοδεύει τα μπουκάλια είναι «από μέταλλο και πυρίτιδα».

Επιπλέον, ο Georgiy ανέφερε σε πρόσφατη δήλωση του, ότι εκτός από τις εργασίες του αμπελώνα που τον κρατούν απασχολημένο, έχει επίσης εμπλακεί με έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ονομάζεται Rebel Volunteers που συντονίζει την άμεση ανθρωπιστική βοήθεια σε πολίτες καθώς και στον στρατό. Η κύρια εστίασή τους είναι η νότια περιοχή τους μεταξύ Χερσώνα και Μικολάιβ που δέχεται μια μαζική, άμεση επίθεση από τους Ρώσους. Είναι πιο εύκολο να μετρήσετε τις 50 περίπου ημέρες στο Μικολάιβ που δεν έχουν βομβαρδιστεί σε αντίθεση με τις πάνω από 220 από τις 24 Φεβρουαρίου, όπου έχουν βομβαρδιστεί.

Έπειτα, καθώς ο πόλεμος συνεχίζει να μαίνεται και ο ουκρανικός στρατός σημειώνει δαπανηρή, αλλά βιώσιμη πρόοδο στην έξωση των Ρώσων εισβολέων από τη χώρα τους, οι άνθρωποι που δεν έχουν φύγει έχουν μπει σε αυτό που η Ουκρανίδα σομελιέ, Jenia Nikolaichuk έγραψε ως «Ισορροπία πολέμου-ζωής». Η ζωή συνεχίζεται και ενώ ο θανάσιμος κίνδυνος μπορεί να χτυπήσει ανά πάσα στιγμή, όπως ο πύραυλος στον αμπελώνα του Georgiy, οι άνθρωποι συνεχίζουν να εργάζονται γύρω από αυτό και ακόμη κοιτάζουν το μέλλον με ελπίδα, όπως φαίνεται από την επανένταξή τους στο OIV.

Όταν ρωτήθηκε αν η κατάσταση είχε βελτιωθεί από τότε που ο ρωσικός στρατός έφυγε από τη Χερσώνα, ο Georgiy είπε: «Ναι, είναι πολύ πιο ήσυχα τώρα και δεν υπάρχουν πύραυλοι προς το παρόν. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτό θα οδηγήσει στο να επιστρέψουν οι άνθρωποι και τα πράγματα να αρχίσουν να επιστρέφουν στο φυσιολογικό».

Τέλος, παρόλο που οι Ουκρανοί έχουν μάθει να εργάζονται εντός των ορίων αυτού που τους παρουσιάζει ο πόλεμος, είναι σαφές ότι ο άμεσος τερματισμός του από τους Ρώσους, η παύση όλων των εχθροπραξιών είναι η μόνη βιώσιμη λύση για το μέλλον του λαού του και, με τη σειρά του, των κρασιών του…

 

ΠΗΓΗ: decanter.com

Σχετικά Άρθρα

REPORTS

Με νέα εικόνα το ανανεωμένο Τhessaloniki Wine & Spirits Trophy πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη 13 έως 15 Φεβρουαρίου, συγκεντρώνοντας 30 καταξιωμένους γευσιγνώστες από την Ελλάδα...

REPORTS

Με τον ευφάνταστο τίτλο «The Mantinians», τα οινοποιεία της Μαντινείας έρχονται να συστηθούν συλλογικά στο οινόφιλο και όχι μόνο κοινό. Πέντε δεκαετίες και πλέον...

REPORTS

Οι «ακραίες κλιματικές συνθήκες» πέρυσι επηρέασαν τους αμπελώνες παγκοσμίως, θέτοντας εντούτοις σε «ισορροπία» τον αμπελοοινικό τομέα που αντιμετωπίζει ζητήματα υπερπροσφοράς, όπως προκύπτει από την...

REPORTS

Η θεσµοθέτηση, έστω και µε καθυστέρηση, και στην Ελλάδα, προ τριετίας περίπου, του θεσµικού πλαισίου για την κλωνική επιλογή, δίνει τη δυνατότητα στους συντελεστές...

Διαβάστε επίσης

REPORTS

Το 1955, η Σταυρούλα Κουράκου είχε γράψει στο «Ο οίνος, µια αιώνια θεότητα για την Ελλάδα»: «Η αµπελουργία είναι στενά δεµένη µε την κίνηση...

REPORTS

Η πρόοδος που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στον εγχώριο κλάδο του κρασιού είναι δεδοµένη και αδιαµφισβήτητη, ωστόσο αυτά τα οποία µένει ακόµα να...

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο Σύλλογος Εστίασης Μεσσηνίας πραγματοποίησε το Σάββατο 13 και την Κυριακή 14 Απριλίου 2024 στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας το δεύτερο MESSINIA FORUM με τεράστια...

REPORTS

Το Οινοποιείο ∆ιαµαντάκης είναι µια σύγχρονη µονάδα παραγωγής ποιοτικών οίνων στο χωριό Κάτω Ασίτες του Ηρακλείου Κρήτης.