απόδοση Ζήσης Πανάγος
Αρχικά, «Είναι η ανταμοιβή ή όχι για τη δουλειά σου;», είπε ο Thunevin, ένας σχετικά νεοφερμένος σε αυτή τη σεβαστή γωνιά του Μπορντό, ανάμεσα στις περιποιημένες σειρές αμπέλων του φορτωμένες με σταφύλια, μόλις λίγες μέρες από τη συγκομιδή τους.
Η αξιολόγηση, που πραγματοποιείται κάθε δέκα χρόνια, στοχεύει να ενθαρρύνει τις περισσότερες από τις σοδειές που κάνουν το Saint-Emilion ένα από τα πιο περιζήτητα κρασιά στον κόσμο, με μπουκάλια που μπορούν να φέρουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες ευρώ, το καθένα.
Ωστόσο, οι πρόσφατες κατατάξεις έχουν αμφισβητηθεί έντονα από τα κτήματα που λένε ότι το μάρκετινγκ έχοντας ένα κελάρι σχεδιασμένο από έναν σταρ αρχιτέκτονα ή το να τοποθετήσεις το μπουκάλι σου σε μια υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ, μετράει πλέον πολύ, όσο και η γεύση ενός κρασιού.
Η μνησικακία βάθυνε αφού τρία από τα σημερινά κορυφαία τέσσερα κτήματα Angelus, Ausone και Cheval Blanc εξέπληξαν τους πάντες αποχωρώντας από τη φετινή κατάταξη συνολικά.
Παράλληλα, ο ιδιοκτήτης της Ausone, Alain Vauthier, δήλωσε στην εφημερίδα Le Monde ότι εξοργίστηκε από τα αιτήματα για ευνοϊκά αποκόμματα από τον Τύπο και υπαινιγμούς ότι πρέπει να επενδύσει σε τουριστικές εγκαταστάσεις όπως θέσεις στάθμευσης. «Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις περιβαλλοντικές προσπάθειές μας».
Άλλοι υποπτεύονται ζήλια για τις νέες αφίξεις ή φόβους υποβιβασμού, παρά το γεγονός ότι παρέχουν εκατοντάδες σελίδες τεκμηρίωσης μαζί με τα μπουκάλια τους.
Όποιοι και αν είναι οι λόγοι, η διαμάχη θα μπορούσε να αφήσει τους θαυμαστές του κρασιού να αναρωτιούνται τι σημαίνει πραγματικά η κατάταξη του Saint-Emilion.
«Είναι τόσο μεγάλη υπόθεση, αλλά γίνεται όλο και πιο μπερδεμένη για οποιονδήποτε στο εξωτερικό», είπε η Βρετανίδα ειδικός στο Μπορντό η Jane Anson.
«Και είναι δίκαιο να πούμε ότι είναι ένα σύστημα που δεν φαίνεται να ευχαριστεί κανέναν σε αυτό το σημείο».
Η αλήθεια στο ποτήρι
Η κατάταξη ξεκίνησε το 1955, όταν οι ιδιοκτήτες δημιούργησαν μια πιο περιοριστική ονομασία Saint-Emilion Grand Cru που απαιτούσε αποδόσεις χαμηλότερης πυκνότητας και άλλους περιορισμούς για να διασφαλιστεί η χαρακτηριστική γεύση από το έδαφος και το κλίμα, που συνδυάζονται για να συνθέσουν το «terroir».
Στο πλαίσιο της νέας ομάδας, τα κτήματα θα μπορούσαν επίσης να υποβάλουν αίτηση για κατάταξη ποιότητας: Grand Cru Classe, Premier Grand Cru Classe B και το απόλυτο Premier Grand Cru Classe A.
Η δημιουργία του βαθμού εξασφαλίζει μια φήμη και επιτρέπει την κορυφαία τιμολόγηση, αλλά πιο σημαντική είναι η ενίσχυση της αξίας της γης σε αυτό που έχει γίνει ένα από τα πιο περιζήτητα αγροτεμάχια κρασιού στον κόσμο.
«Καμία άλλη αμπελουργική περιοχή δεν τόλμησε να δημιουργήσει ένα σύστημα κατάταξης που αναθεωρείται κάθε 10 χρόνια, ενώ αντιμετωπίζει και διαρκώς αμφισβητήσεις», δήλωσε ο Jean-Francois Galhaud, πρόεδρος του συμβουλίου κρασιού Saint-Emilion.
Την ίδια στιγμή, απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι η γεύση μετράει λιγότερο αυτές τις μέρες «Η αλήθεια είναι πάντα στο ποτήρι!», αλλά πιστεύει ότι οι επενδύσεις για την προώθηση των κρασιών και την προσέλκυση περισσότερων τουριστών θα ωφελήσουν όλους τους αμπελώνες και την περιφερειακή οικονομία στο σύνολό της.
«Έχουμε ένα εκατομμύριο, ενάμισι εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο» στη μεσαιωνική πόλη και τα περίχωρά της, που θεωρείται Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1999, είπε ο Galhaud.
«Είναι καλό που ενθαρρύνουμε τους οινοποιούς μας να ανοίξουν τις πόρτες τους».
Ο Thunevin, του οποίου τα κρασιά Chateau Valandraud καταπέλτησαν στο Premier Grand Cru B το 2012, έκτοτε έχτισε ένα ξενοδοχείο στις εγκαταστάσεις δίπλα σε ένα αστραφτερό μοντέρνο κελάρι με ηλιακούς συλλέκτες. Ήδη γίνονται κράτηση για ενοικιάσεις για γαμήλιες δεξιώσεις για το επόμενο καλοκαίρι.
Τα εννέα εκτάρια του (22 στρέμματα) αφιερωμένα στο Valandraud αξίζουν περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ το καθένα (9,95 εκατομμύρια δολάρια), «και αν αύριο είμαι Premier Grand Cru A, θα μπορούσε να φτάσει τα 20 εκατομμύρια ευρώ».
«Γι’ αυτό υπάρχει τόσο μεγάλο ταλέντο και άνθρωποι από όλο τον κόσμο», είπε.
Οικογενειακή υπόθεση
Άλλα, κορυφαία ακίνητα ανήκουν πλέον σε πολυεθνικές εταιρείες ή στους ιδιοκτήτες τους, συμπεριλαμβανομένης της LVMH για τη Cheval Blanc, τον ασφαλιστικό όμιλο Scor, η οικογένεια των στρατιωτικών εργολάβων Dassault ή πιο πρόσφατα πλούσιοι Κινέζοι.
«Αυτές τις μέρες είναι το CAC-40 στους αμπελώνες», είπε ο Nicolas Despagne, του οποίου η οικογένεια κατάγεται από το Saint-Emilion, αναφερόμενος στον δείκτη blue-chip του Παρισιού.
Παράγει βιολογικό κρασί ακριβώς πάνω από το λόφο στο Montagne-Saint-Emilion, ενώ ο αδελφός του διαχειρίζεται το Chateau Grand Corbin-Despagne, το οποίο ελπίζει να δει την κατάταξή του στην Grand Cru Classe να επιβεβαιώνεται.
«Ένα οικογενειακό κτήμα πρέπει να ανταγωνιστεί, αλλά δεν έχει τους πόρους ενός δισεκατομμυριούχου που μπαίνει και λέει: «Πόσο χρειάζεται για να γίνει βιοδυναμικό; ένα εκατομμύριο ευρώ, ή δύο ή τρία ή πέντε, ή 10 εκατομμύρια; Ορίστε, φυτέψτε μερικά δέντρα!», σημειώνει ο ίδιος.
Συμπληρωματικά, ένα άλλο ιστορικό κτήμα που αποχώρησε από τον φετινό διαγωνισμό, το Croque-Michotte, κατήγγειλε τον Ιούνιο «μια κατάταξη εταιρειών και όχι κρασιού, που έγινε για επενδυτές και όχι για καταναλωτές».
Η Croque-Michotte ήταν ένας από τους πολλούς που υπέβαλαν αγωγές για την κατάταξη του 2012, και παρόλο που έχασαν την τελική έφεσή τους νωρίτερα φέτος, προκαλεί το φάσμα νέων νομικών διαφωνιών μετά την ανακοίνωση της Πέμπτης.
Ωστόσο, περισσότερα από 140 κτήματα πιστεύεται ότι έχουν υποβάλει αίτηση στο συμβούλιο ονομασιών INAO της Γαλλίας για κατάταξη, από 90 περίπου πριν από δέκα χρόνια, ένα σημάδι για τον Galhaud ότι οι ιδιοκτήτες εκτιμούν όλο και περισσότερο τον υγιή ανταγωνισμό.
«Έχω φίλους με απλούς, ανεπιτήδευτους αμπελώνες, δεν έχουν φτιάξει φανταχτερά κελάρια, που πήραν την κατάταξη το 2012 και ελπίζω ότι θα συνεχίσουν να είναι φέτος ή ακόμη και να προωθηθούν», είπε.
«Το Saint-Emilion είναι μια οικογενειακή υπόθεση, και σε μια οικογένεια υπάρχουν άνθρωποι που τα πάνε καλά και άνθρωποι που δεν… αλλά εμείς κοιτάμε το μέλλον και αυτή η κατάταξη θα αποδείξει την αξία της».
ΠΗΓΗ: samaaenglish.tv
