Αρχικά, οι σταθερά υψηλότερες θερμοκρασίες απειλούν έως και το 85% των σημερινών αμπελουργικών περιοχών του κόσμου, προειδοποιούν οι επιστήμονες στα επιστημονικά πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, εκτός εάν οι καλλιεργητές διαφοροποιήσουν και επεκτείνουν τι και πού καλλιεργούν.
Οι μετεωρολόγοι της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανικής Ατμόσφαιρας (NOAA) προειδοποιούν ότι ο οικονομικός αντίκτυπος των ακραίων καιρικών φαινομένων φέτος θα μπορούσε να κοστίσει στην παγκόσμια οικονομία 3 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα πέντε χρόνια – μέχρι το τέλος του αιώνα, το κόστος μπορεί να ανέλθει στα 84 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι απλώς μια πρόβλεψη, φυσικά, και θα μπορούσε να ανέβει ή να μειωθεί.
Αλλά κοιτάζοντας πίσω στο 2022, μια πιο ήπια χρονιά από αυτή που ζούμε αυτή τη στιγμή, το κόστος των κλιματικών και καιρικών καταστροφών μόνο στις ΗΠΑ ανήλθε συνολικά σε 165 δισεκατομμύρια δολάρια και είχε ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 474 θανάτους, σύμφωνα με το NOAA.
Παράλληλα, η κλιματική αλλαγή, γίνεται ολοένα και πιο σαφής, επηρεάζει τη δημοσιονομική, σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων, των επιχειρήσεων και των κοινοτήτων. Η προσέγγιση της Band-Aid για την αντιμετώπιση του ζητήματος δεν θα την σταματήσει. Καθώς οι κυβερνήσεις επικεντρώνονται στη βελτίωση των τρεχουσών και μελλοντικών ζημιών και θεσπίζουν κανόνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων σε ακραίες καιρικές συνθήκες, ειδικά για τους εργαζόμενους στη γεωργία οι βιομηχανίες αντιμετωπίζουν επίσης τις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις.
Για τους οινοπαραγωγούς, αυτό σημαίνει να εξετάζουν τις λειτουργίες τους από πάνω προς τα κάτω και να κάνουν αλλαγές όπου βλέπουν κομμάτια στην πανοπλία τους.
Αλλαγές στα σταφύλια και στο έδαφος για ενίσχυση της ανθεκτικότητας.
Μέρος της πρόκλησης των ακραίων καιρικών συνθηκών είναι ότι ένα χρόνο, οι συνθήκες μπορεί να είναι ασυνήθιστα ζεστές και ξηρές, ενώ τον επόμενο μπορεί να είναι κρύο, χαλάζι και παγετός, βρεγμένες. Η φύτευση για το μέλλον μπορεί να μοιάζει με τζόγο και οι αμπελουργοί ρίχνουν τα ζάρια με διάφορους τρόπους.
Στο Oakville’s Far Niente, ο αντιπρόεδρος των οινοποιών Andrew Delos εξηγεί ότι επαναφυτεύουν τον αμπελώνα του κτήματος, με βλέμμα στο μέλλον. Επαναφυτεύουν 30 στρέμματα σε έξι χρόνια ή 10 στρέμματα κάθε δύο χρόνια.
«Χρησιμοποιούμε νέα υποκείμενα που είναι πιο ανθεκτικά στην ξηρασία και έχουν υψηλότερη αντοχή στον παγετό, με χαμηλή έως μέτρια ευρωστία», σημειώνει ο Delos. «Εργαζόμαστε επίσης με νέους κλώνους Cabernet για εμάς, συμπεριλαμβανομένου του κλώνου κληρονομιάς του Gil Nickel, καθώς και των επιλογών FPS και ENTAV».
Η ομάδα του αμπελώνα επαναπροσανατολίζει επίσης τις σειρές, ώστε τα σταφύλια να ωριμάσουν πιο αποτελεσματικά.
Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, οι αλλαγές στη χονδρική γεωργία μπορεί να έχουν τεράστιο αντίκτυπο στα επίπεδα και την ποιότητα της συγκομιδής, επιμένουν οι οπαδοί.
«Πέρυσι σε όλη την κοιλάδα, είχαμε περισσότερες από 40 ημέρες πάνω από τους 105 βαθμούς», λέει ο Greg Pennyroyal, ο διαχειριστής αμπελώνων στο Wilson Creek Winery and Vineyards, με 286 στρέμματα αμπέλου στο Temecula. «Κατά μέσο όρο, οι καλλιεργητές έχασαν το 25%-30% της σοδειάς τους. Αλλά δεν είχαμε καμία απώλεια καλλιέργειας».
«Η αναγεννητική γεωργία, η εξάλειψη των ψεκασμών και η αύξηση της βιοποικιλότητας μέσα και γύρω από τον αμπελώνα ενισχύουν την ανθεκτικότητα», λέει. «Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ασφάλιση έναντι όλων των κλιματικών απρόβλεπτων».
Το Crimson Wine Group, το οποίο αντιπροσωπεύει μια συλλογή από επώνυμα οινοποιεία από επτά οινοποιεία στην Καλιφόρνια, το Όρεγκον και την Ουάσιγκτον και εκμεταλλεύεται 602 στρέμματα, αλλάζει τι φυτεύει και πού.
«Ξεκινήσαμε να φυτεύουμε Cabernet Sauvignon στο Carneros, παρόλο που οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήμασταν τρελοί πριν από μερικά χρόνια, και Zinfandel σε πιο δροσερές περιοχές της κοιλάδας του Russian River Valley», εξηγεί ο Nicolas Quillé, επικεφαλής οινοποίησης και λειτουργίας της Crimson. «Φυτεύουμε και άλλες ποικιλίες για να τις δοκιμάσουμε. Ο Bobal και ο Susumaniello είναι και οι δύο πολύ ενδιαφέροντες για μένα στη Νάπα. Κάνουμε επίσης τεράστιες βελτιώσεις στην εξοικονόμηση και διατήρηση του νερού μας, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής μιας δεξαμενής, και ενώ δεν μπορώ να αποκαλύψω τον αντίκτυπο στα καθαρά μας έσοδα, ο αντίκτυπός τους στις ταμειακές ροές είναι σημαντικός, καθώς είναι μεγάλες βελτιώσεις».
Επιπλέον, ο Quillé αναφέρει ότι ο αντίκτυπος στο τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι «ελάχιστος, καθώς κεφαλαιοποιούνται και αποσβένονται σε διάστημα 25 έως 30 ετών και θα εγγυώνται τη συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας».
Ο Jason Moulton, διευθυντής οινοποίησης και αμπελοκαλλιέργειας στο Whitehall Lane Winery στην Αγία Ελένη, αλλάζει τις ποικιλίες σταφυλιού και στρέφεται σε ένα μοντέλο αναγεννητικής καλλιέργειας χωρίς άροση για τους 145 στρέμματα των αμπελώνων του.
«Διαπιστώσαμε ότι η μετατροπή σε γεωργία με μακροπρόθεσμες καλλιέργειες κάλυψης όπως το Oakville bluegrass, καταστέλλουμε φυσικά την ανάπτυξη των ζιζανίων και δεσμεύουμε τον άνθρακα», λέει ο Moulton. «Αυτό μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε λιγότερη εργασία και λιγότερα περάσματα τρακτέρ, γεγονός που μειώνει επίσης τη χρήση καυσίμου ντίζελ».
Ο Moulton έχει επίσης ξαναφυτεύσει αρκετά στρέμματα Sauvignon Blanc που λέει ότι «αποδεκατίζονταν σταθερά με τη νόσο του Pierce». Έβαλαν φυτεύσεις Camminare Noir και Paseante Noir. «Έχουμε κάνει μόνο πολύ μικρές εμφιαλώσεις μέχρι στιγμής και το πρώτο μας σταφύλι ήρθε το 2019», τονίζει ο ίδιος.
Θέσπιση πολιτικών για την ασφάλεια των ανθρώπων.
Τετρακόσιοι τριάντα έξι άνθρωποι έχουν πεθάνει από έκθεση στη ζέστη στην εργασία τους από το 2011, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας. Περισσότερες από 2.700 θερμικές ασθένειες έχουν οδηγήσει σε χαμένες ημέρες στην εργασία, αλλά δεν υπάρχει ομοσπονδιακή πολιτική σχετικά με τα πρότυπα θερμότητας στην εργασία.
Αυτό αφήνει τα κράτη και τις επιχειρήσεις να χαλαρώσουν. Στην Καλιφόρνια, υπάρχουν κανονισμοί που επιβάλλουν οι επιχειρήσεις να παρέχουν στους εργαζόμενους νερό και σκιά.
Έπειτα, ο Steve Lohr, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της J. Lohr Vineyards & Wines, με έδρα το Paso Robles, η οποία παρήγαγε 1,6 εκατομμύρια κιβώτια κρασιού ετησίως, λέει ότι «σχεδίασαν μερικά από τα πρώτα τρέιλερ σκίασης στη δεκαετία του 1990 και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα.»
«Αν γνωρίζουμε ότι έρχεται κύμα καύσωνα, ξεκινάμε πολύ νωρίτερα μέσα στην ημέρα και τους στέλνουμε σπίτι μόλις φτάσει τους 95 βαθμούς», λέει, προσθέτοντας ότι όταν έρθει η συγκομιδή, αυτή η προσέγγιση ενισχύει επίσης την ποιότητα του κρασιού. «Παίρνουμε σταφύλια στο οινοποιείο νωρίς το πρωί για να αποφύγουμε τη ζέστη. Όταν οι θερμοκρασίες φτάσουν τους 105 βαθμούς, η ποιότητα του τρυγητού σταφυλιού μειώνεται».
Τα οινοποιεία αρχίζουν επίσης να επενδύουν σε φορτηγά ψυγεία και εξοπλισμό άρδευσης, γεγονός που αυξάνει σημαντικά το κόστος (η εγκατάσταση μπορεί να φτάσει και τα $10.000 ανά εκτάριο), αλλά και αυξάνει την παραγωγικότητα και την ποιότητα. Στο τέλος, λέει, είναι το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Αυξημένη εξάρτηση από την τεχνολογία και τη μηχανοποίηση.
Αναπόφευκτα ίσως, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του ανθρώπινου σώματος στην υπερβολική ζέστη και τις αυξανόμενες προκλήσεις για την εύρεση βιώσιμων εργαζομένων, όλο και περισσότερα οινοποιεία στρέφονται στη μηχανοποίηση σε μια προσπάθεια να περιορίσουν το κόστος εν μέσω της κλιματικής αλλαγής.
Υπολογίζεται ότι το 90%-95% των οινοποιητικών σταφυλιών συλλέγεται ήδη μηχανικά μόνο στην Καλιφόρνια και την Ουάσιγκτον, με μόνο τους πιο ποιοτικούς και απαιτητικούς αμπελώνες να τηρούν τη συγκομιδή με το χέρι.
Η Far Niente, εκτός από την αναφύτευση αμπελώνων, έχει επενδύσει σε έξυπνη τεχνολογία που αναλύει την υγεία των καρπών, των φύλλων και του εδάφους.
«Αναλύοντας τα επίπεδα ενυδάτωσης και θρεπτικών συστατικών με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να στοχεύσουμε την άρδευση πολύ πιο αποτελεσματικά», λέει ο Delos. «Τώρα χρησιμοποιούμε περίπου το 25% του νερού που χρησιμοποιούσαμε προηγουμένως».
Η ομάδα έχει επίσης επενδύσει σε ηλεκτρικούς τρακτέρ και έχει αναπτύξει μια μονάδα μηχανικής συγκομιδής για το 10% του αμπελώνα.
«Καθώς ξαναφυτεύουμε, διασφαλίζουμε ότι οι σειρές έχουν απόσταση ώστε να επιτρέπεται η μηχανική συγκομιδή», λέει ο Delos. «Η δεξαμενή εργασίας συνεχίζει να συρρικνώνεται και οι μονάδες μηχανικής συγκομιδής έχουν βελτιωθεί».
Άλλα οινοποιεία διπλασιάζουν επίσης τις επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία.
Στο Small Vines στη Sebastopol, ο συνιδιοκτήτης και οινοποιός Paul Sloan λέει ότι αγόρασαν δύο νέους ανεμιστήρες για τον μετριασμό του παγετού και ένα νέο σύστημα άρδευσης φέτος. Οι ανεμιστήρες κυμαίνονται συνήθως σε τιμές από 10-50.000 $ και το κόστος άρδευσης ποικίλλει σημαντικά, αλλά γενικά απαιτεί χιλιάδες δολάρια ανά στρέμμα.
«Τα τελευταία πέντε έως επτά χρόνια, οι αμπελώνες μας έχουν γίνει πιο κρύοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και αργότερα μέσα στη σεζόν», σημειώνει ο Sloan. «Οι αμπελώνες που καλλιεργήσαμε μέχρι το 2019 χωρίς καμία ανάγκη προστασίας από τον παγετό, τώρα το χρειάζονται σε τακτική βάση. Ένας από τους συναγερμούς παγετού μας χτύπησε στις 5 Ιουλίου του τρέχοντος έτους, πράγμα που σημαίνει ότι έπεσε κάτω από τους 36 βαθμούς».
Ενώ οι επιχειρήσεις απεχθάνονται να μιλούν για τις απώλειες από τη σμίκρυνση του σταφυλιού που προκαλείται από το κλίμα, το επίθετο «σημαντικό» χρησιμοποιήθηκε σε όλους τους τομείς. Προσθέστε σε αυτό τις «σημαντικές» δαπάνες για επενδύσεις σε αλλαγές αμπελώνων, στελέχωση και υποδομές, προηγούμενες και μελλοντικές επιπτώσεις από ξηρασίες και πυρκαγιές που προκαλούνται από καπνό και εξομάλυνση των πωλήσεων, είναι σαφές ότι ο κλάδος μπορεί να έχει μερικά δύσκολα χρόνια μπροστά.
Τέλος, εάν τα οινοποιεία δεν μπορούν ή αρνηθούν να κάνουν σημαντικές αλλαγές, το όλο και πιο ανταγωνιστικό και προκλητικό οικονομικό και περιβαλλοντικό τοπίο μπορεί απλώς να μην επιβιώσει.
ΠΗΓΗ: thedrinksbusiness.com
