Η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, η ταχύτατη αστικοποίηση και η εξοικείωση των Κινέζων καταναλωτών με τα διεθνή προϊόντα οδήγησαν σε σταθερή άνοδο της ζήτησης. Το 2017 η Κίνα έφτασε να αντιπροσωπεύει σχεδόν το 8% της συνολικής αξίας των παγκόσμιων εισαγωγών κρασιού, κατακτώντας τη θέση μιας ανερχόμενης δύναμης στην οινική σκηνή.
Ωστόσο, η ανοδική αυτή πορεία ανακόπηκε απότομα. Μέχρι το 2023, το μερίδιο της Κίνας στην αξία των εισαγωγών κρασιού είχε μειωθεί κάτω από το 3%. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την κάμψη έπαιξε η εκστρατεία κατά της διαφθοράς που ξεκίνησε το 2013 ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, περιορίζοντας δραστικά τα πολυτελή γεύματα και τα δώρα υψηλής αξίας πρακτικές που είχαν τροφοδοτήσει τη ζήτηση για ακριβά κρασιά. Η κατανάλωση premium ετικετών κατέρρευσε σχεδόν μέσα σε λίγα χρόνια. Η επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας περιόρισε επιπλέον τη δαπάνη των νοικοκυριών, ενώ η πανδημία του COVID-19 επιδείνωσε την κατάσταση, οδηγώντας σε πτώση 47% στην κατανάλωση κρασιού μεταξύ 2019 και 2022, μια πτώση πολύ μεγαλύτερη σε σύγκριση με τη μπίρα ή τα αποστάγματα.
Παράλληλα, οι εμπορικές εντάσεις με την Αυστραλία διαμόρφωσαν εκ νέου το τοπίο. Από το 2021 έως το 2024, οι κινεζικοί δασμοί έως και 218% στις αυστραλιανές ετικέτες ουσιαστικά απέκλεισαν έναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο για Γαλλία και Χιλή. Αν και οι δασμοί αυτοί έχουν πλέον αρθεί, η αγορά παραμένει εύθραυστη και ασταθής.
Παρά τα εμπόδια, η Κίνα εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει μια τεράστια ανεκμετάλλευτη ευκαιρία για τη διεθνή βιομηχανία κρασιού. Η κατά κεφαλήν κατανάλωση κρασιού παραμένει εννέα φορές χαμηλότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο, κάτι που δείχνει το περιθώριο ανάπτυξης εφόσον οι οικονομικές συνθήκες βελτιωθούν. Η Χονγκ Κονγκ, με παρόμοια πολιτισμικά χαρακτηριστικά και υψηλότερα εισοδήματα, καταναλώνει δέκα φορές περισσότερο κρασί ανά κάτοικο, αποδεικνύοντας πόσο καθοριστική μπορεί να είναι η οικονομική ευμάρεια και η ανοιχτότητα στις διεθνείς τάσεις.
Ειδικότερα, οι αναλυτές βλέπουν σημάδια ανάκαμψης, καθώς η νεότερη γενιά Κινέζων αρχίζει να στρέφεται σε ποιοτικά, αλλά όχι απαραίτητα ακριβά κρασιά. Οι νέοι δεν αναζητούν πλέον μόνο το “όνομα” μιας ετικέτας, αλλά ιστορίες, αυθεντικότητα και εμπειρίες γύρω από το κρασί. Αυτή η στροφή μπορεί να ευνοήσει τους μεσαίας κατηγορίας παραγωγούς και όσους επενδύουν στη γηγενή ταυτότητα και το storytelling του προϊόντος τους.
Παρά τα θετικά σημάδια, οι προκλήσεις παραμένουν πολλές: οι γεωπολιτικές εντάσεις, η αστάθεια στην αγορά ακινήτων και η εύθραυστη εμπιστοσύνη των καταναλωτών κρατούν την αγορά σε διαρκή αβεβαιότητα. Οι εταιρείες κρασιού που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στην Κίνα θα χρειαστούν υπομονή, μακροπρόθεσμη στρατηγική και ισχυρούς δεσμούς με τοπικούς συνεργάτες. Η κατανόηση των περιφερειακών προτιμήσεων, όπως οι διαφορές ανάμεσα στις αγορές της Σαγκάης, του Πεκίνου ή της Γκουανγκζού αποτελεί κλειδί για επιτυχημένη είσοδο και σταδιακή ανάπτυξη.
Αν και τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχασε μέρος της δυναμικής της ως εισαγωγέας, παραμένει στρατηγικής σημασίας για το παγκόσμιο εμπόριο κρασιού. Το μέγεθος της αγοράς και η προοπτική της μελλοντικής κατανάλωσης καθιστούν τη χώρα καθοριστικό παράγοντα για τη διαμόρφωση της επόμενης εποχής του διεθνούς οινικού κλάδου. Για τους παραγωγούς ανά τον κόσμο, η προσαρμογή στις ιδιαιτερότητες της κινεζικής αγοράς και η καλλιέργεια εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές της θα καθορίσουν το ποιοι θα αντέξουν μακροπρόθεσμα σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς.
