Στην Ισπανία, οι βασικοί νόμοι είναι ο 3/1991 περί αθέμιτου ανταγωνισμού και ο 34/1988 περί διαφήμισης. Απαγορεύουν τη χρήση ψευδών ή ανακριβών ισχυρισμών για βραβεία, όπως η απόδοση μεταλλίου σε διαφορετική παρτίδα ή χρονιά. Οι κυρώσεις περιλαμβάνουν πρόστιμα, απόσυρση προϊόντων και νομικές ενέργειες. Αρμόδιες είναι το Υπουργείο Καταναλωτών και οι περιφερειακές αρχές.
Παράλληλα, η Γαλλία εφαρμόζει αυστηρούς κανόνες. Ο Κώδικας Καταναλωτή απαιτεί κάθε αναφορά σε βραβείο να περιλαμβάνει το όνομα του διαγωνισμού, το έτος απονομής και τη σχετική παρτίδα. Μόνο οι διαγωνισμοί αναγνωρισμένοι από το Υπουργείο Γεωργίας θεωρούνται έγκυροι. Οι παραβάσεις επισύρουν πρόστιμα και ποινικές διώξεις.
Η Ιταλία απαιτεί σαφή σύνδεση μεταλλίου με την αντίστοιχη εσοδεία. Οι διαγωνισμοί πρέπει να είναι διαφανείς και αμερόληπτοι. Η Αρχή Ανταγωνισμού (AGCM) ελέγχει τη συμμόρφωση και επιβάλλει κυρώσεις.
Ειδικότερα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 καθορίζει τους κανόνες αγοράς για τα γεωργικά προϊόντα, ενώ ο (ΕΕ) 1169/2011 επιβάλλει διαφάνεια στις πληροφορίες για τα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των μεταλλίων. Σε διεθνές επίπεδο, ο Οργανισμός Αμπέλου και Οίνου (OIV) παρέχει προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές.
Η χρήση μη επαληθεύσιμων ή άσχετων μεταλλίων θεωρείται παραπλανητική διαφήμιση και τιμωρείται. Στην Ισπανία, η AECOSAN (υπάγεται στο Υπουργείο Καταναλωτών) επιβλέπει τις σχετικές υποθέσεις. Οι κυρώσεις περιλαμβάνουν πρόστιμα και βλάβη στη φήμη. Παρόμοιες κυρώσεις επιβάλλονται σε Γαλλία και Ιταλία, με αυστηρότερα μέτρα σε περιπτώσεις προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης.
Καταναλωτές, παραγωγοί ή επαγγελματικές ενώσεις μπορούν να καταγγείλουν παρατυπίες. Στην Ισπανία, οι καταγγελίες υποβάλλονται στην AICA ή τις περιφερειακές αρχές· στη Γαλλία, στη DGCCRF· στην Ιταλία, στην AGCM. Πρέπει να συνοδεύονται από αποδεικτικά, όπως φωτογραφίες ετικετών και αποδείξεις αγοράς.
Για νόμιμη αναφορά σε μετάλλιο απαιτείται: σαφής αναφορά στο διαγωνισμό, το έτος, το είδος της διάκρισης και η σχετική παρτίδα. Απαγορεύεται η γενίκευση ενός βραβείου σε όλη την παραγωγή. Οι καταναλωτές μπορούν να επαληθεύουν μεταλλία μέσω των επίσημων αποτελεσμάτων στο διαδίκτυο.
Η ταυτοποίηση της παρτίδας μέσω του αριθμού στην ετικέτα ή τον φελλό πρέπει να συμφωνεί με τα αρχεία του διαγωνισμού. Μη ταύτιση θεωρείται παραπλανητική διαφήμιση.
Υπάρχουν παραδείγματα παραβιάσεων: το 2017 ο Raphaël Michel στη Γαλλία πωλούσε κρασί με ψεύτικες διακρίσεις και δέχθηκε βαριές κυρώσεις. Στην Ισπανία το 2020, διαπιστώθηκε χρήση παλαιών μεταλλίων για νέες εσοδείες. Στην Ιταλία το 2022, αποκαλύφθηκαν ψευδοδιαγωνισμοί όπου η απονομή μεταλλίων γινόταν χωρίς αντικειμενικά κριτήρια.
Σε διεθνές επίπεδο, το 2018 στο Wine Paris αποκαλύφθηκαν παραγωγοί που χρησιμοποιούσαν πλαστά βραβεία με παραπλανητικά ονόματα. Οι εμπλεκόμενες εταιρείες αποκλείστηκαν από εμπορικές εκθέσεις.
Αν και υπάρχουν κανονισμοί και μηχανισμοί επιβολής, παραμένει η ανάγκη για επαγρύπνηση. Οι καταναλωτές θα πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά τις ετικέτες και να διασταυρώνουν τις πληροφορίες. Η σαφής επισήμανση, η επαλήθευση των μεταλλίων και η διαφάνεια στους διαγωνισμούς είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της αξιοπιστίας των βραβείων.
Συνοψίζοντας, σκοπός των κανονισμών είναι η προστασία των εντίμων παραγωγών και η διασφάλιση ότι τα μετάλλια αποτελούν πραγματικούς δείκτες ποιότητας και όχι εργαλεία παραπλανητικού μάρκετινγκ.
