Σε αντίθεση με το κρασί, τα οινοπνευματώδη ποτά δεν εξελίσσονται στο μπουκάλι και οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανώς νιώθουν ότι είναι αρκετά ανθεκτικά για να μείνουν μόνιμα σε ένα ντουλάπι κουζίνας. Επωφελούνται όμως από ορισμένες συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης.
Είναι αλήθεια ότι τα οινοπνευματώδη ποτά δεν εξελίσσονται μόλις εμφιαλωθούν, αλλά ορισμένοι παράγοντες πρέπει να είναι σταθεροί για να διασφαλιστεί αυτό. Κατά κύριο λόγο, το κλείσιμο πρέπει να είναι υγιές. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ο φελλός ήταν η μόνη επιλογή – στις λίγες περιπτώσεις των εμφιαλωμένων.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα, τα πώματα της άνοιξης χρησιμοποιούνταν σε πολλά μπουκάλια, ειδικά το ουίσκι. Αυτά τα καπάκια ήταν αρκετά αξιόπιστα και δημιούργησαν ένα καλό κλείσιμο. Μετά ήρθαν τα βιδωτά καπάκια, τα οποία τείνουν επίσης να έχουν καλή στεγανοποίηση. Πιο πρόσφατα, όμως, o φελλός επέστρεψε. Υπάρχει ένας ορισμένος ρομαντισμός γύρω από το άνοιγμα ενός μπουκαλιού που έχει σφράγιση από φελλό και στην εποχή των premium οινοπνευματωδών ποτών, ο φελλός χρησιμοποιείται σχεδόν πάντα.
Με το κρασί, ο φελλός προσδίδει ένα όφελος κατά την αποθήκευση μπουκαλιών για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή το κρασί αναπνέει μέσα από το φελλό και παλαιώνει ανάλογα. Με τα οινοπνευματώδη, ωστόσο, το βαρέλι είναι για ωρίμανση και το μπουκάλι για συντήρηση, και ένα κλείσιμο από φελλό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα εάν το μπουκάλι αποθηκευτεί άσχημα.
Τα οινοπνευματώδη ποτά που έχουν μεγάλη ηλικία και είναι σφραγισμένα με φελλό είναι πιθανό να χάσουν υγρά μέσω της εξάτμισης. Είναι αρκετά εύκολο να αντικαταστήσετε τον φελλό, με τον ίδιο τρόπο που πολλά κρασιά υψηλής ποιότητας θα αντικαταστήσουν τον φελλό με την πάροδο του χρόνου. Θα πρέπει, όμως, να προστεθεί μια επιπλέον σφράγιση –ακόμη και στοιχειώδεις εφαρμογές όπως μεμβράνη πρόσφυσης ή ηλεκτρική ταινία– για να διασφαλιστεί ότι η σφράγιση είναι σταθερή.
Όσον αφορά την πραγματική αποθήκευση, ένας φελλός μπορεί να διαβρωθεί από τα οινοπνευματώδη ποτά, ειδικά εκείνα με υψηλά επίπεδα αλκοόλ, επομένως συνιστάται ανεπιφύλακτα να αποθηκεύετε το μπουκάλι όρθιο – το αντίθετο από το κρασί. Όρθιος, ωστόσο, ο φελλός μπορεί να στεγνώσει με την πάροδο του χρόνου, επομένως πρέπει να ληφθεί υπόψη η υγρασία του χώρου αποθήκευσης: πολύ στεγνός και ο φελλός θρυμματίζεται. πολύ υγρό και ο φελλός μουχλιάζει και χάνει την ακεραιότητά του.
Όπως το κρασί, τα οινοπνευματώδη ποτά (ειδικά τα αποστάγματα που έχουν παλαιωθεί σε βαρέλι) επωφελούνται από το να διατηρούνται μακριά από το φως του ήλιου και διατηρούνται καλύτερα σε δροσερές συνθήκες για να αποτρέψουν την εξάτμιση. Όπως το κρασί, τα οινοπνευματώδη ποτά μπορούν να αποθηκευτούν σε ένα εύρος υγρασίας – περίπου 50-80% σχετική υγρασία – και εφόσον αυτή η υγρασία είναι σταθερή, οι φελλοί δεν πρέπει να διαστέλλονται και να συστέλλονται και η σφράγιση πρέπει να διαρκεί. Ωστόσο, όσο πιο κοντά στο 80% έχετε, τόσο πιο πιθανό είναι να επηρεαστούν οι φελλοί –και οι ετικέτες–. Θα πρότεινα να προσπαθήσετε να βρείτε ένα ευχάριστο μέσο αποθήκευσης τόσο του κρασιού όσο και των οινοπνευματωδών ποτών στον ίδιο χώρο, με σχετική υγρασία περίπου 60-70%.
Ο κλιματισμός πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Επιλέξτε μια μονάδα που δεν θα δυσκολεύεται να διατηρήσει την περιοχή δροσερή, καθιστώντας έτσι ευκολότερη τη σταθερότητα, η οποία θα είναι επίσης πιο ενεργειακά αποδοτική. Η υγρασία παρουσιάζει ένα διαφορετικό είδος πρόκλησης – όπως ανακάλυψα. Με την ψύξη της περιοχής, ο αέρας μπορεί να συγκρατήσει λιγότερους υδρατμούς από ό,τι όταν είναι ζεστός και η σχετική υγρασία μπορεί να αυξηθεί εύκολα, ξεπερνώντας το 80%, επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιείται αφυγραντήρας. Ο αφυγραντήρας πρέπει να ενεργοποιείται αυτόματα όταν επιτευχθεί ένα ορισμένο ποσοστό υγρασίας και να απενεργοποιείται ξανά όταν αυτή η υγρασία μειωθεί.
Για τα οινοπνευματώδη ποτά, η δροσερή θερμοκρασία στην οποία αποθηκεύεται το κρασί (10–16°C) είναι τέλεια, και εφόσον η υγρασία μπορεί να διατηρηθεί στο 60–70%, το απόσταγμα μέσα θα διαρκέσει πολύ περισσότερο.
Η υγρασία μπορεί να είναι ένα πρόβλημα, οπότε όπου η υγρασία δεν μπορεί να ελεγχθεί, αφαιρέστε το μπουκάλι από οποιαδήποτε συσκευασία, για να αποφύγετε να επηρεαστεί η τελευταία από υγρασία και τυλίξτε το μπουκάλι με μεμβράνη για να αποφύγετε οποιαδήποτε ζημιά στην ετικέτα.
Το τελευταίο σημείο: οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι το ουίσκι δεν αλλοιώνεται όταν ανοιχτεί και εκτεθεί στα στοιχεία. Όπως το κρασί, έτσι και το ουίσκι θα οξειδωθεί, αν και χρειάζεται πολύς χρόνος. Υπάρχουν δύο διαδικασίες διαχείρισης. Αν είναι ένα σπάνιο μπουκάλι που δεν σκοπεύει κάποιος να το ανοίγει συχνά, χρησιμοποιείται Coravin Pivot. Μόλις το μπουκάλι πέσει στο ένα τρίτο περίπου του αρχικού του περιεχομένου, μεταγγίζεται σε ένα μικρότερο μπουκάλι για τη μείωση του χώρου στο κεφάλι και, επομένως, την έκθεση στο οξυγόνο.
Πηγή: Club Oenologique, Colin Hampden White
