Τη συναντήσαμε στο κέντρο της Αθήνας μέσα στο πρώτο δεκαήμερο από την επίσημη ανάληψη καθηκόντων της, στις αρχές Δεκεμβρίου. Αναγνωρίζει τη σημειολογία της εκλογής της. Είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος σε ένα θεσμικό όργανο στην Ελλάδα με αναφορά στην πρωτογενή παραγωγή. Ωστόσο δεν θεωρεί ότι το φύλο από μόνο του ήταν καθοριστικό για την επιλογή αυτή. «Στην Ελλάδα βλέπουμε όλο και περισσότερα κορίτσια να αναλαμβάνουν τα οινοποιεία των οικογενειών τους. Το σημαντικότερο είναι όμως το νεαρό της ηλικίας τους, που φέρνει μια πολύ φρέσκια ματιά και νέα δεδομένα στο τραπέζι» αναφέρει. Γνωρίζει από management, βλέπει τις υποχρεώσεις της ΕΔΟΑΟ σε συνάρτηση με ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και θέλει, όταν τελειώσει η θητεία της, όλοι να λένε «όταν ήρθε η Σπυροπούλου, αρχίσαμε να βλέπουμε σοβαρά τον αμπελώνα».
Επιδιώξατε να κατακτήσετε τη θέση της προέδρου στην ΕΔΟΑΟ ή σας προτείνανε;
Η ΕΔΟΑΟ είναι κάτι που γνωρίζω, τουλάχιστον θεσμικά, πάρα πολύ καλά. Υπήρξα εννιά χρόνια διευθύντρια στη Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιολάδου, μάλιστα στις αρχές, μόλις είχαν αρχίσει να στήνονται οι πρώτες διεπαγγελματικές. Είχα βρει τη θέση από μια αγγελία. Άρα το θεσμικό πλαίσιο το γνωρίζω αρκετά καλά και ξέρω τι με περιμένει. Η ΕΔΟΑΟ είναι η πιο παλιά διεπαγγελματική, είναι καλά οργανωμένη και έχει παράξει έργο. Χαίρομαι πάρα πολύ που έχω αναλάβει γιατί είναι γνώριμο μέρος για μένα. Τους θεσμούς αυτούς τους αγαπάω πάρα πολύ. Μπορώ να πω ότι το επεδίωξα. Φέτος έπρεπε να αναλάβει ο ΣΕΟ την προεδρία. Άρα λοιπόν όταν ήρθε η κουβέντα στο ΣΕΟ, ποιος θα μπορούσε να τον εκπροσωπήσει, ήταν κάτι που το συζήτησα με τον πρόεδρο Γιάννη Βογιατζή και με τα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβούλου και με προτείνανε παμψηφεί ουσιαστικά. Υπήρχαν πιο παλιά μέλη στο διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΟ που θα μπορούσαν να αναλάβουν τη θέση αυτή, απλά επειδή γνωρίζω πάρα πολύ καλά τις διεπαγγελματικές και πώς δουλεύουν, ήταν μια λύση που ας πούμε, μας βοηθούσε όλους.
Με όλα αυτά δεδομένα, τι είχατε στο μυαλό σας όταν ξεκινήσατε, τι βρήκατε και πού θέλετε να πάτε.
Καταρχήν η προηγούμενη διετία, που ήταν ο Κώστας Ευσταθίου πρόεδρος έκανε μια πάρα πολύ καλή δουλειά και έχει φέρει τη διεπαγγελμανική σε ένα καλό σημείο. Το θέμα είναι να πάμε ένα βήμα παραπέρα. Εγώ προσωπικά ως στόχο θέλω να δουλέψω πολύ με τους αμπελιουργούς, δηλαδή παρόλο που προέρχομαι από το κλάδο των οινοποιών, θεωρώ πολύ βασικό ότι πρέπει να δουλέψουμε το αμπέλι. Ο ελληνικός αμπελώνας συρρικνώνεται, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε με την κλιματική αλλαγή, άρα για μένα η διεπαγγελματική πρέπει να δουλέψει σοβαρά σε ένα στρατηγικό σχέδιο για τον αμπελουργικό τομέα. Άρα το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να διασφαλίσω τους πόρους στη διεπαγγελματική ώστε να μπορεί να τρέξει ένα πολύ καλό στρατηγικό για το αμπέλι.
Στο στρατηγικό για το αμπέλι δηλαδή έχετε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας;
Είναι κάτι που είχε σκεφτεί και είχε ξεκινήσει να δουλεύει ο προηγούμενος πρόεδρος της ΕΔΟΑΟ. Είναι πολύ κρίσιμο το να προσδιορίσουμε τη βιωσιμότητα της αμπελουργίας σε σχέση με την κλιματική αλλαγή και με όλο αυτό να στηρίξουμε τους αμπελουργούς μας. Για μένα, στο μυαλό μου, έχει τρία στάδια. Έχει ένα στάδιο που είναι μια καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης. Ένα δεύτερο κομμάτι που πρέπει να παίξουν ρόλο και ο ΕΛΓΟ Δήμητρα και τα ελληνικά πανεπιστήμια, που είναι οι ελληνικές ποικιλίες, τα ελληνικά υποκείμενα που πρέπει να δούμε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Ένα τρίτο σκέλος, είναι μια πολύ καλή οικονομική ανάλυση, γιατί ξέρετε, έχω μάθει ότι χωρίς οικονομικές αναλύσεις, όσες μελέτες και να κάνεις, στο τέλος δεν πάμε παρακάτω. Η οικονομική ανάλυση θα δώσει από τις βιωσιμότητες μέχρι το κόστος για να πάμε σε έναν αμπελώνα μεγαλύτερης αντοχής.
Είναι η πρώτη φορά που αυτήν τη θέση την αναλαμβάνει γυναίκα. Έχει κάποια σημασία αυτό για εσάς;
Τη θέση δεν την πήρα επειδή είμαι γυναίκα. Εκανα καριέρα ως επιστήμονας και ως ένα άτομο δραστήριο, ας πούμε. Προφανώς, είναι σημειολογικό το ότι, για πρώτη φορά, στον αγροτικό τομέα γενικότερα αναλαμβάνει μια τέτοια θέση μια γυναίκα. Δηλαδή, δεν θεωρώ ότι επιλέχτηκα επειδή είμαι γυναίκα. Θεωρώ ότι έχει να κάνει με τη δραστηριότητά μου, με τις γνώσεις μου, με την εμπειρία που έχω σε σχέση με τις διεπαγγελματικές και με το ότι το τόλμησα.
Βλέπω ταυτόχρονα ότι οι γυναίκες έχουν μπει πολύ δυνατά ως οινοποιοί. Αυτήν τη στιγμή σε πολλά σημαντικά οινοποιεία έχουν πάρει γυναίκες την σκυτάλη. Η Θεοδώρα Ρούβαλη, οι κόρες του Παλυβού, οι κόρες του Τσιμπίδη. Υπάρχουν, δηλαδή, νέα κορίτσια που έκαναν ολόκληρες σπουδές για να βγούνε μπροστά. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, όχι μόνο γιατί είναι γυναίκες, αλλά κυρίως γιατί είναι νέες γενιές και φέρνουνε καινούργιες ιδέες στο χώρο του κρασιού.
Οπότε ποιο είναι το πρώτο βήμα για το πλάνο σας;
Το επόμενο αποφασιστικό βήμα θα είναι να εισάγουμε το εργαλείο του Parafiscal Tax, της ανταποδοτικής εισφοράς. Για να γίνει όμως αυτό, είναι αναγκαίο να ορίσει το υπουργείο το κομμάτι της αντιπροσώπευσης, να ξέρουμε κυρίως στην πλευρά των παραγωγών ποιοι αποτελούν το σώμα της διεπαγγελματικής. Η ανταποδοτική εισφορά είναι ένα μέτρο που στις περισσότερες διεπαγγελματικές Ευρώπης εφαρμόζεται. Ουσιαστικά είναι ένας πάρα πολύ μικρός φόρος, ένα λεπτό ή δέκα λεπτά σε κάθε συναλλαγή μεταξύ των μελών μιας διεπαγγελματικής. Και αυτό αποδίδεται στις διεπαγγελματικές μέσω του κράτους, το οποίο συλλέγει για λογαριασμό μας τον φόρο αυτό. Φανταστείτε ότι στην Ισπανία η αντίστοιχη διεπαγγελματική ελαιολάδου μαζεύει κάθε χρόνο περίπου 3,5 με 4 εκατ.ευρώ μόνο από αυτό το φόρο που είναι μια εισφορά των ιδίων ανθρώπων που ασχολούνται με το ελαιόλαδο.
Υπάρχει κάποια προσωπική φιλοδοξία;
Θέλω να συνδέσω το όνομά μου με το αμπέλι. Θέλω να μείνει, ότι όταν ήρθε η Σπυροπούλου αρχίσαμε να βλέπουμε σοβαρά τον αμπελώνα. Είναι κάτι που θέλω να το κάνω πολύ. Γιατί ξέρω πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του παραγωγού. Πάντα όταν αναλάμβανα κάτι, το έφερνα εις πέρας, Μέχρι τώρα υπήρξα άνθρωπος του αποτελέσματος, ήθελα πράξεις, αυτό το χαρακτηριστικό είδαν οι άνθρωποι στον ΣΕΟ και με πρότειναν. Είμαι μεθοδική, δουλεύω με χρονοδιαγράμματα. Ως προς τους στόχους μας στην ΕΔΟΑΟ, έχουμε πει κάποια πράγματα στο υπουργείο, οπότε το πλάνο δεν εξαρτάται απόλυτα από εμάς, θα τα κυνηγήσουμε όμως και το χρονοδιάγραμμα θα δείτε ότι θα το κρατήσουμε, αρκεί να βρούμε τα χρήματα που θέλουμε.
Ο Καναδάς ως αγορά, γιατί είναι σε προτεραιότητα;
Ο LCBO (Κρατικό Μονοπώλιο Αλκοόλης του Οντάριο) που ελέγχει και το Τορόντο είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής κρασιών στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή τα ελληνικά κρασιά πάνε πάρα πολύ καλά στην επαρχία του Κεμπέκ. Στον LCBO δεν τα καταφέρναμε τόσο καλά για διάφορους λόγους οπότε τώρα θεωρούμε ότι μια σωστή προσέγγιση θα μας βοηθήσει να ανοίξουμε την αγορά αυτή και σας λέω ξανά, είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής κρασιών στον κόσμο. Άρα λοιπόν μια τοποθέτηση των ελληνικών κρασιών είναι πάρα πολύ σημαντική.
Τώρα λίγο πράγματα και για εσάς.
Η οικογένειά μου ήταν από εκείνες που ππρωτοστάτησαν στην άνθηση των μικρών οινοποιείων τη δεκαετία του 1990. Εγώ παρ’ όλο που ήμουνα γεωπόνος δεν είχα ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση. Ανέλαβα το κτήμα πριν τέσσερα χρόνια. Είμαι ταυτόχρονα και αντιπρόεδρος στη ΕΝΟΑΠ, είμαι μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΟΝ, του Σύνδεσμου Οινοποιών Νεμαίας, είμαι στον ΣΕΟ και τώρα αυτή τη στιγμή μαζί με κάποια άλλα οινοποιεία προσπαθούμε και ετοιμάζουμε τους Mantinians.
Τα προλαβαίνετε όλα;
Είμαι τυχερή γιατί η κόρη μου μόλις έφυγε από το σπίτι, είναι πρωτοετής φοιτήτρια Χημικός Μηχανικός, οπότε δεν έχω πια παιδί να προσέχω καθημερινά, έχω μόνο ένα σκυλί.
Ετοιμάζεται λοιπόν η επόμενη γενιά στο Κτήμα Σπυρόπουλος;
Δεν της το λέω δυνατά. Θέλω, αν αποφασίσει να ασχοληθεί με το κτήμα, να το κάνει επειδή το θέλει η ίδια. Γιατί το να είσαι οινοποιός είναι κι ένα μεράκι, δεν είναι ένα απλό επάγγελμα και όσοι απλά πήγανε για να οινοποιήσουν ως αγγαρεία, δεν τα πήγανε καλά. Βέβαια την πηγαίνω καμιά φορά στο Μπορντό ή τη Βουργουνδία που βλέπει πράγματα που την εντυπωσιάζουν, για να μπορέσω να τη φέρω πιο κοντά.
Φωτογραφίες: Γεωργία Καραμαλή
