των Γιάννη Πανάγου
και Μαρίας Γιουρουκέλη
Η μικρή μας συντροφιά βρισκόταν εκείνη την ώρα στο εκκλησάκι του Αγίου Τρύφωνα, στη Μελισσόπετρα, κι αγνάντευε το ηλιοβασίλεμα στην άλλη άκρη των Αρκαδικών όρεων, δηλαδή απ’ τη μεριά της Τρίπολης.
Η φιλόξενη οικογένεια του Γιάννη Τσέλεπου μας υποδέχθηκε εκεί με ένα τραπέζι… Ελλάδα, από φρεσκοκομένα φρούτα της εποχής, πετροκέρασα, βερίκοκα, καρπούζι και πεπόνι, όλα από το σπιτικό μποστάνι που φροντίζει με πολύ μεράκι η Αμαλία. Θα μπορούσες να την πεις και την «γρεντιά» της οικογένειας. Όπως εκείνο το δοκάρι στα παλιά σπίτια που κρατάει σταθερή τη στέγη. Με όλους τους καιρούς.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που το όνομά της φέρει ένα από τα πιο ξεχωριστά σήματα της οικογένειας. Το πιο πολύπλοκο αφρώδες, στα πρότυπα της Καμπανίας, με λεπτά αρώματα από φλούδες εσπεριδοειδών, αχλαδιού και πασχαλιάς. Ειδικότερα, ο λόγος για το AMALIA – Vintage το οποίο, η ίδια παρέα, γεύονταν την άλλη μέρα πριν το μεσημέρι, έχοντας περάσει πρώτα από τα μικρά πειράματα του Τσέλεπου με το Μοσχοφίλερο και το Chardonnay, στην αφρώδη πάντα εκδοχή τους.
Τι να πρωτοπείς; Για την προσωπική περιπλάνηση του Γιάννη Τσέλεπου από το δράμα της Κύπρου το ’74 στους αμπελώνες της Βουργουνδίας, στο τμήμα Οινολογίας του Πανεπιστημίου της Dijon και λίγα χρόνια μετά στο οροπέδιο της Αρκαδίας, για την «ανάσταση» του Μοσχοφίλερου, αρχικά στου Νασιάκου και του Αντωνόπουλου και στη συνέχεια, μετά το ’89, στα πρώτα δικά τους κτήματα στα όρια σχεδόν της Μαντίνειας με την Κυνουρία. Είχε πάει πρώτη φορά εκεί με έναν φίλο του για κυνήγι, είδε τον τόπο, αξιολόγησε τις δυνατότητές του στην αμπελουργία κι από τότε αγοράζει γη και φυτεύει κλήματα. Σήμερα ο αμπελώνας Τσέλεπου στις Ρίζες Αρκαδίας, κοντά στην ιστορική Τεγέα, ξεπερνάει τα 500 στρέμματα και όλα αυτά κομμάτι κομματάκι. Υπολογίζει να έχει υπογράψει μέχρι σήμερα για αγορές γης περισσότερα από 120 συμβόλαια.
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, η δραστηριότητα του Κτήματος Τσέλεπου ξεφεύγει από τα όρια της Μαντίνειας, καθώς ένας άλλος πυρήνας της ξεδιπλώνεται στις πλαγιές της Νεμέας, στο Κούτσι συγκεκριμένα. Εκεί μετράει άλλα 100 στρέμματα ιδιόκτητου αμπελώνα, φυσικά με Αγιωργίτικο, ενώ δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής και η στενή συνεργασία που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια με την Κάναβα Χρυσού στη Σαντορίνη, εξελίσσοντας υπομονετικά εκεί την παράδοση του Ασύρτικου.
Μπορεί να πάλεψε για χρόνια με τα θηρία, όμως τον τελευταίο καιρό ο Γιάννης Τσέλεπος δεν αισθάνεται καθόλου μόνος. Τα «κλειδιά» της προσπάθειάς του τα έχει παραδώσει, όπως λέει, ωστόσο δεν ξέρουμε πόσο το εννοεί, στη νέα γενιά, με τον Άρη και την Ανδριανή, τα δύο του παιδιά, να έχουν ήδη αναλάβει δράση. Ο Άρης στο κομμάτι της οινοποίησης κατά κύριο λόγο και η Ανδριανή στην προώθηση και το μάρκετινγκ. Στην Ανδριανή άλλωστε, δείχνει να πέφτει αυτό τον καιρό και ο κλήρος της μετατροπής του Κτήματος Τσέλεπου σε πρότυπη μονάδα οινοτουρισμού και βιωματικής εμπειρίας στην αμπελουργία και την οινοποίηση. Ήδη το πρώτο δείγμα γραφής επ’ αυτού, με τη νέα πτέρυγα υποδοχής επισκεπτών και οινογευσίας, μοιάζει να είναι απόλυτα πετυχημένο. Άλλαξε την όψη του οινοποιείου, έδωσε σχήμα και μορφή στο Κτήμα Τσέλεπου, συνιστά δείγμα υψηλής αισθητικής και προοιωνίζει ένα πετυχημένο άνοιγμα στην κοινωνία.
Ο Άρης Τσέλεπος, από την άλλη, ήταν να μην το πάρει απόφαση. Από τη στιγμή που επέλεξε να στοιχηθεί στις γραμμές του Κτήματος και μετά από έναν ενδιαφέροντα κύκλο σπουδών στη Νάπα των ΗΠΑ και μια εκπαιδευτική διαδικασία στη Νέα Ζηλανδία, δείχνει έτοιμος ακόμα και να ηγηθεί του Κτήματος. Θεωρητικά το έχει, ο Γιάννης Τσέλεπος θα είναι πάντα εκεί για τα δύσκολα. Επιπλέον, τον τελευταίο καιρό έχει δίπλα του και τον έμπειρο οινολόγο και βαθύ γνώστη της αγοράς του οίνου, Γιάννη Κουλελή.
Η γκρι εκδοχή του Μοσχοφίλερου
Άποψη για το Κτήμα Τσέλεπου οι μονοποικιλιακές ποικιλίες, με βασικό εκφραστή το Μοσχοφίλερο, που στα χέρια του Γιάννη Τσέλεπου παίρνει πολλές διαστάσεις, γκρεμίζοντας το μύθο που το θέλει να μην επιδέχεται παλαίωση. Στοίχημα για τα επόμενα χρόνια το Μοσχοφίλερο σε εκδοχή ροζέ ή γκρι, κρασί που εκτιμά πως θα κάνει τη διαφορά.
Να αναφερθεί εδώ ότι το Wine Trails βρέθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Κτήμα Τσέλεπου, με αφορμή την παρουσίαση του νέου πρωτοποριακού επισκέψιμου χώρου, που ανοίγει, όπως ήδη ειπώθηκε, το δρόμο για τη σύνδεση του Κτήματος με τον αγροτουρισμό, τη γευσιγνωσία και την πλούσια ιστορία της περιοχής της Μαντίνειας.
Ήταν ένα πλούσιο Σαββατοκύριακο (3-4 Ιουλίου), γεμάτο οινικά αρώματα, γεύσεις και αφορμές για ενδιαφέρουσες συζητήσεις με πολυσχιδείς ανθρώπους του κρασιού. Άλλωστε η υπόθεση «οίνος» δεν είναι μια απλή δουλειά. Κρύβει μεράκι, αγάπη και φυσικά θέλει επιμονή και καθαρό επιχειρηματικό πνεύμα που η φρέσκια ομάδα Τσέλεπου διαθέτει.
Οι ζεστοί οικοδεσπότες, ο Γιάννης και η Αμαλία, και φυσικά η δεύτερη γενιά, τα παιδιά τους η Ανδριανή και ο Άρης, μαζί με τον σύμβουλο πωλήσεων, marketing και επικοινωνίας του Κτήματος Γιάννη Κουλελή, φρόντισαν για μια απίστευτη ξενάγηση στο οινοποιείο, η οποία την πρώτη μέρα ολοκληρώθηκε με γευστικές δοκιμές κρασιών από την κλασική σειρά ετικετών (Gris de Nuit 2020, Blanc de Gris 2020) αλλά και από τις πειραματικές αναζητήσεις του οινοποιείου (Xmf17).
Το απόγευμα της ίδιας μέρας (Σάββατο) ακολούθησε η περιήγηση στον αμπελώνα, με στάση στον ιστορικό Κοκκινόμυλο, που βρίσκεται εντός του κτήματος, και στη συνέχεια στο ξωκλήσι του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών. Με πανοραμική θέα τους αμπελώνες Τσέλεπου, και απολαμβάνοντας δροσερά φρούτα και χυμούς, στα high lights της επίσκεψης το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Εξαιρετικός ο επίλογος της πρώτης ημέρας, με δείπνο στο εξαιρετικό εστιατόριο Villa Incognito, που συνόδευσε τις γεύσεις της Αρκαδίας με δημιουργικό τρόπο έχοντας ως πηγή έμπνευσης τα κρασιά του Κτήματος Τσέλεπου.
Η δεύτερη ημέρα ξεκίνησε με επίσκεψη στο Μουσείο της Τεγέας και βόλτα για καφεδάκι και γλυκά του κουταλιού στα γραφικά Δολιανά.
Εξαιρετική στιγμή, στη συνέχεια η επίσκεψη στο χώρο που γίνεται η εμφιάλωση σαμπάνιας του Κτήματος, την οποία ακολούθησε στη συνέχεια γευστική δοκιμή της ναυαρχίδας Amalia πάνω στο δεύτερο στάδιο ζύμωσης (δύο μήνες σε οινολάσπες, σοδειά 2020), σε 6μηνη ζύμωση (σοδειά 2017) και στην Vintage (2017, τρία χρόνια σε οινολάσπες). Επίσης έγινε δοκιμή της Amalia Brut (απλή) και της Amalia Vintage 2019. Σημειωτέον, το κομμάτι «αφρώδης οίνος» αποτελεί σημαντικό σκέλος της παραγωγής της επιχείρησης, καθώς αφορά σε περίπου 100.000 φιάλες.
Το οινικό ταξίδι στο Κτήμα Τσέλεπου ολοκληρώθηκε με barbeque στην αυλή του πετρόμυλου και παραδοσιακές πίτες και τυριά με τους φιλόξενους οικοδεσπότες να έχουν καταφέρει μέσα σε ένα συμπυκνωμένο Σαββατοκύριακο, να μεταφέρουν βιωματικές εμπειρίες στους καλεσμένους τους, γεμίζοντάς τους ανάσες για τις δύσκολες καλοκαιρινές μέρες που ακολουθούν.
