Μετά από μια συνεχή μείωση από το 2018, η παγκόσμια κατανάλωση κρασιού άρχισε να αυξάνεται ξανά (+0,7%) το 2021, αλλά το 2022 επιβεβαιώνει τελικά την υφέρπουσα τάση σημειώνοντας μείωση (232 εκατομμύρια hl), κατά -1% της κατανάλωσης κρασιού. «Η συνολική μείωση οφείλεται στη μείωση της κατανάλωσης στην Κίνα, η οποία, από το 2018, έχει χάσει κατά μέσο όρο 2 Mhl/έτος, που ενισχύθηκε το 2020 από την πανδημία. Η άρση των περιορισμών και η επανέναρξη των δραστηριοτήτων της Horeca το 2021, από την άλλη πλευρά, οδήγησε σε ανοδική ανάκαμψη της κατανάλωσης», επισημαίνει ο Pau Roca. Περισσότερο από την επιστροφή στην κανονικότητα, ο Γενικός Διευθυντής του OIV αποδίδει πάνω από όλα τη μείωση της κατανάλωσης το 2022 «στη σημαντική αύξηση των τιμών του κρασιού, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και στην αύξηση του κόστους ενέργειας που, σε συνδυασμό με τις δυσκολίες της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας, έχουν οδηγήσει σε εκτίναξη του κόστους παραγωγής και διανομής των κρασιών».
Αφού επέστρεψε στον μέσο όρο της δεκαετίας το 2021, η κατανάλωση στην ΕΕ μειώθηκε τελικά κατά 2% το 2022 (111 Mhl). Από το 2000, όταν το 59% της παγκόσμιας κατανάλωσης πραγματοποιήθηκε εντός της ΕΕ, η υποκατανάλωση κρασιών και η εμφάνιση νέων αγορών, μείωσε την ευρωπαϊκή κατανάλωση κρασιού στο 48% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Η Γαλλία παραμένει ο μεγαλύτερος καταναλωτής στην Ένωση (25,3 Mhl) και η 2η στον κόσμο, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες που συνεχίζουν να κυριαρχούν στην παγκόσμια κατανάλωση (34 Mhl) «αφού επέστρεψαν στα επίπεδα κατανάλωσης πριν από την πανδημία, αποδεικνύοντας για τρία χρόνια την ικανότητά τους για ανθεκτικότητα», σημειώνει ο Pau Roca.
Ρεκόρ αξίας εξαγωγών
Το 2020, ο Covid είχε σηματοδοτήσει ένα οριακό σημείο στη συνεχή αύξηση του όγκου των παγκόσμιων εξαγωγών κρασιού από το 2000. Και εδώ, ο OIV εκτιμά ότι οι πληθωριστικές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία και της ενεργειακής κρίσης, καθώς και η υλικοτεχνική επιβράδυνση στη θαλάσσια μεταφορά εμπορευμάτων έχουν επηρεάσει σοβαρά τις εξαγωγές κρασιού. Ως αποτέλεσμα, «λιγότερο κρασί εξήχθη το 2022, αλλά με μέση τιμή μονάδας +15%, σε σύγκριση με το 2021», αναλύει ο Pau Roca. Το 2022 εξήχθησαν 107 Mhl, φτάνοντας την αξία ρεκόρ των 37,6 δισ. ευρώ, 9% περισσότερο από το 2021. Αυξάνοντας περαιτέρω τις εξαγωγές κρασιού της κατά 1,2 δισ. ευρώ, η Γαλλία διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τη θέση της ως ο κορυφαίος εξαγωγέας στον κόσμο, φτάνοντας τα 12,3 δισ. ευρώ , σχεδόν το ένα τρίτο της αξίας των παγκόσμιων εξαγωγών.
«Τα αφρώδη κρασιά είναι η μόνη κατηγορία που έχει προχωρήσει τόσο σε όγκο όσο και σε αξία το 2022», τονίζει ο Pau Roca. Αν και αντιπροσωπεύουν μόνο το 11% των συναλλαγών, παράγουν το 23% της αξίας των καταγεγραμμένων εξαγωγών, κυρίως για τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, τις 3 κορυφαίες χώρες αυτής της κατηγορίας. Οι ήσυχοι οίνοι, οι ασκοί και οι χύμα οίνοι σημείωσαν πτώση στις εξαγωγές τους σε όγκο αλλά και σε αξία.
Σε συσχετισμό με την κατανάλωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν η πρώτη χώρα εισαγωγής κρασιού (14,4 Mhl, +3%), δημιουργώντας μια ροή 7 δισεκατομμυρίων ευρώ σε αγορές (+7%), μια αύξηση που παρατηρείται σε όλες τις κατηγορίες, με εξαίρεση τα ΒΙΒ.
Μικρή πτώση στην παραγωγή
Η παγκόσμια παραγωγή κρασιού (εξαιρουμένων των χυμών σταφυλής και του γλεύκους) σημειώνει περαιτέρω πτώση 1% το 2022, φτάνοντας τα 258 εκατομμύρια hl. Ο Γενικός Διευθυντής του OIV υπογραμμίζει ωστόσο ότι «για 4η συνεχή χρονιά, η παγκόσμια παραγωγή κρασιού σταθεροποιείται γύρω στα 260 Mhl, ελαφρώς κάτω από τον μέσο όρο των τελευταίων 20 ετών». Φέτος, ωστόσο, η παραγωγή της ΕΕ αυξήθηκε κατά 4% για να επιστρέψει στα επίπεδα των 161,1 Mhl «στον μέσο όρο της πενταετίας, παρά τη σειρά κλιματικών φαινομένων που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια του 2022». Η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία παρήγαγαν μαζί το 51% της παγκόσμιας παραγωγής το 2022, για την ευρωπαϊκή παραγωγή που ήταν τελικά υψηλότερη από την αναμενόμενη. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή στο νότιο ημισφαίριο παρέμεινε στο μέσο όρο, παρά τις ανισότητες μεταξύ των χωρών.
Σταθερή η έκταση του αμπελώνα
Όπως και το προηγούμενο έτος, η επιφάνεια των παγκόσμιων αμπελώνων παρουσιάζει μικρή μείωση που περιγράφεται ως «οριακή» από τον OIV (-0,4%), και εξακολουθεί να βρίσκεται στα 7,3 εκατομμύρια εκτάρια (Mha). Από το 2017, η σταθερότητα των επιφανειών παραμένει γενικά σε έλεγχο, ακόμη και αν σημειωθεί ετερογενής εξέλιξη μεταξύ των κύριων παραγωγών. Πολύ μικρές διακυμάνσεις εμφανίζονται μεταξύ των τριών μεγάλων παραγωγών, Ισπανίας, Γαλλίας και Ιταλίας, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν την μειούμενη τάση που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2014. Η σταθεροποίηση του ευρωπαϊκού ενδοκοινοτικού αμπελώνα καταγράφεται στα 3,3 Mha για αρκετά χρόνια «χάρη στην ενοποιημένη διαχείριση του παραγωγικού της δυναμικού», σημειώνει ο Pau Roca. Η Ισπανία παραμένει στην κορυφή της παγκόσμιας επιφάνειας (955.000 εκτάρια), αλλά η Γαλλία συνεχίζει να πλησιάζει (812.000 εκτάρια). Παρά τη συνεχή πτώση της παραγωγής της, η Κίνα παραμένει ωστόσο 3η όσον αφορά την έκταση των αμπελώνων μπροστά από την Ιταλία.
ΠΗΓΗ: ΚΕΟΣΟΕ
