Του Γιώργου Λαμπίρη
Όπως λέει η Κωνσταντίνα Ντίνη, μέλος της οικογενείας που διατηρεί το οινοποιείο Pontiglio στη Λευκίμμη, νότια της Κέρκυρας, «ο τουρισμός αποτέλεσε πολλές φορές ανασταλτικό παράγοντα σε σκέψεις για πιο προσεγμένες οινοποιήσεις στο νησί, στην προσπάθεια κυρίως το παραγόμενο κρασί να είναι εύκολα διαθέσιμο και γευστικά “στρογγυλεμένο” προς τους επισκέπτες.
Η Κωνσταντίνα Ντίνη μέλος της οικογένειας που δημιούργησε το οινοποιείο Pontiglio
Pontiglio σημαίνει πείσμα
Η ονομασία Pontiglio, που έλαβε το οινοποιείο συνδέεται άμεσα με αυτό που εκφράζουν οι ιδρυτές του και ειδικότερα ο επικεφαλής της οικογένειας, Μπάμπης Κουρής: το πείσμα ότι μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους καλό κρασί, αναβιώνοντας ταυτόχρονα τις τοπικές ποικιλίες Κακοτρύγη και Σκοπελίτικο. Η λέξη Pontiglio προερχόμενη από τα ιταλικά μεταφράζεται αυτολεξεί ως πείσμα και απαντάται στην καθομιλουμένη κερκυραϊκή ντοπιολαλιά ως «ποντίγιο». Ο Κουρής ασκώντας αρχικά το επάγγελμα του δασκάλου στην Κέρκυρα αποφάσισε αρκετά χρόνια αργότερα να κάνει αυτό που είχε ονειρευτεί και να ασχοληθεί με τα αμπέλια που κληρονόμησε από τον παππού του. Μαζί του συνέπραξαν η σύζυγός του Αθηνά Κιρτζόγλου και η κόρη της Κωνσταντίνα Ντίνη. Σαν κάτι που ήταν να γίνει από καιρό και περίμενε την κατάλληλη στιγμή.
Ακλόνητη πεποίθηση της οικογενείας που οινοποιεί στην Λευκίμμη είναι ότι οι ποικιλίες που καλλιεργεί και εμφιαλώνει θα πρέπει να είναι αποκλειστικά γηγενείς, εξάροντας τρόπον τινά την οινική κληρονομιά του νησιού. «Μέχρι αυτή τη στιγμή διαθέτουμε τέσσερις ετικέτες. Η παλαιότερη είναι ο λευκός Κακοτρύγης, με τον οποίο ξεκινήσαμε τα πρώτα βήματα του οινοποιείου. Ακολούθησε η ποικιλία Σκοπελίτικο σε ερυθρό και σε ροζέ. Η πιο πρόσφατη προσπάθειά μας σχετίζεται με την δημιουργία μίας ακόμη ετικέτας αφιλτράριστου πορτοκαλή Κακοτρύγη με την διαδικασία της φυσικής οινοποίησης και παραγωγή μέσα στις ζύμες του κρασιού», εξηγεί η Κωνσταντίνα Ντίνη.
Ο πολυκερματισμένος κερκυραϊκός αμπελώνας
Πολλά διαφορετικά αμπελοτόπια. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό του αμπελώνα στην περιοχή που καλλιεργεί τα σταφύλια του το οινοποιείο Pontiglio. Το γεγονός αυτό αποτελεί απόρροια της τουριστικής ανάπτυξης που γνώρισε η Κέρκυρα ιδίως από την δεκαετία του 1970 και ύστερα. Ο τουρισμός έφερε την κατακόρυφη αύξηση της γης, καθώς οι ντόπιοι έβλεπαν σε αυτήν ένα μέσο πλουτισμού και την δημιουργία πολλών μικρών σε έκταση κλήρων.
Ένα από τα βασικά στοιχεία στο οποίο στάθηκε κατά την οινοποίηση του τοπικού ΠΟΠ Κακοτρύγη η οικογένεια του Μπάμπη Κουρή και της Αθηνάς Κιρτζόγλου, ήταν να δημιουργήσει ένα κρασί που θα τιμούσε μία από τις πιο χαρακτηριστικές ποικιλίες του νησιού. Αφετέρου αναζήτησαν τις δυνατότητες παλαίωσης με την Κωνσταντίνα Ντίνη να υποστηρίζει ότι ο συγκεκριμένος οίνος παρουσιάζει χαρακτηριστικά παλαίωσης ενός ερυθρού οίνου. «Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να αφήνουμε τον Κακοτρύγη να παλαιώνει στις φιάλες για διάστημα για περίπου μηνών, καθώς αποφεύγουμε να προσφέρουμε ένα φρέσκο κρασί τη στιγμή που αυτό μπορεί να αποκτήσει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά μέσω της παλαίωσης».
Μειωμένες ποσότητες, βελτιωμένη ποιότητα στον φετινό τρύγο
Ο φετινός τρύγος έδειξε τα χαρακτηριστικά του από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε καθώς μπορεί η παραγωγή είναι ποσοτικά μειωμένη λόγω του παγετού της άνοιξης και του ζεστού χειμώνα που προηγήθηκε, ποιοτικά όμως παρουσιάζει καλά χαρακτηριστικά, ικανά για υψηλόβαθμα κρασιά με ισορροπημένο PH που οικοδομούν έναν ακόμα καλύτερο Κακοτρύγη στα μπουκάλια.
H παραγωγή του Οινοποιείο Pontiglio σε αριθμούς
Κακοτρύγης λευκός: 9.000 φιάλες
Κατοτρύγης φυσικής οινοποίησης: ~ 800 φιάλες (λιανόροϊδο)
Σκοπελίτικο ερυθρό: 5.000 φιάλες
Σκοπελίτικο ροζέ: 5.000 φιάλες
