Λίγο πριν, η εμφάνιση των κρασιών GRAYWACKE στις σημαντικότερες αγορές του πλανήτη είχε φέρει τα πάνω κάτω τόσο γύρω από τον τρόπο που εκφράζονταν η ποικιλία όσο και γύρω από την εμπορική της διαθεσιμότητα καθώς αποκάλυπτε έναν νέο κι εύγευστο κόσμο σε όλους και ιδιαίτερα την ήπειρο Sauvignon blanc. Σήμερα την ώρα που τα κρασιά της Ν. Ζηλανδίας καταρρίπτουν το ένα εξαγωγικό ρεκόρ μετά το άλλο τα κρασιά GREYWACKE συνεχίζουν να αποτελούν στυλιστικό και ποιοτικό σημείο αναφοράς για ορισμένα από τα σημαντικότερα οινοποιεία σε όλο τον πλανήτη. Για όλους τους παραπάνω, αλλά και πολλούς περισσότερους, λόγους θεωρήσαμε πως μια συνάντηση με τον KEVIN JUDD ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.
Δίχως καμία αμφιβολία η εμφάνιση των κρασιών Greywacke Sauvignon ,ειδικά η «άγρια» εκδοχή του Sauvignon άλλαξε την παγκόσμια αντίληψη γύρω από την έκφραση της διεθνούς ποικιλίας. Για περισσότερο από μια 10ετία τα κρασιά αποτελούν αδιάκοπα σήμα κατατεθέν. Τι είναι αυτό που τα κάνει πραγματικά μοναδικά?
Από την πρώτη στιγμή που αποφασίστηκε η δημιουργία των GREYWACKE τέθηκε ένας ξεκάθαρος στόχος. Να δημιουργήσουμε εύγευστα και άμεσα προσεγγίσιμα κρασιά που θα εκπέμπουν τη μοναδικότητα του Marlborough. Όποια λοιπόν εργασία κι επιλογή γίνεται στους αμπελώνες και στο οινοποιείο είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Θα ήθελα να τονίσω το γεγονός πως δεν ωθούμε τα κρασιά μας προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Συμβαδίζουμε μαζί τους για να μπορούν να εκφράζονται.
Κάποτε η πατρίδα του Sauvignon blanc ήταν η Γαλλια. Εδώ και 20 χρόνια πάρα πολλοί άνθρωποι του κρασιού εκφράζουν την άποψη πως αυτή μεταφέρθηκε στη Ν. Ζηλανδία και ιδιαίτερα στο Marlborough Πόσο πιθανό είναι αυτό να συμβεί με και με μια άλλη η περισσότερες ποικιλίες στο μέλλον?
Ο τόπος καταγωγής κάποιου δεν αλλάζει. Έτσι η πατρίδα του S. Blanc παραμένει η Γαλλία. Αυτό που μπορεί να αλλάζει είναι ο τρόπος που θα εκφραστεί κάποιος η κάτι. Στη Ν. Ζηλανδία και ιδιαίτερα στο Marlborough to Sauvignon βρήκε έναν μοναδικό τρόπο να εκφραστεί. Έναν τρόπο που δεν έχει μοιάζει με κανένα άλλο σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οφείλεται κυρίως στην επίδραση του Νοτίου Ειρηνικού Ωκεανού και στους ανθρώπους των νησιών. Κάτι αντίστοιχο έχει ξεκινήσει να συμβαίνει με το P. noir και το νότιο νησί μας καθώς κι αυτό έχει χαράξει μονοπάτια μοναδικότητας στην έκφραση Δεν θα έλεγα όμως ποτέ πως το P. Noir άλλαξε πατρίδα.
Θα θέλαμε να μας δώσετε μια ομαδική περιγραφή όλων των κρασιών σας.
Εύγευστα και χυμώδη κρασιά με μοναδικότητα έκφρασης του χαρακτήρα τους που διαθέτουν βάθος και ισορροπίες.
Ποιόν θεωρείται τον σημαντικότερο παράγοντα ποιότητας σε ένα κρασί?
Αναμφίβολα η συνολική ισορροπία. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον άνθρωπο. Η ισορροπία σ’ ένα κρασί δεν είναι μια μονοδιάστατη παράμετρος αλλά μια πολυπαραγοντική έκφραση πολλών ποιοτικών ιδιοτήτων.
Μπορεί η αίσθηση ενός τοπου, το terroir αλλιώς, να υπάρχει σε ένα κρασί δίχως την ανθρώπινη επέμβαση?
Αυτό που ονομάζουμε αίσθηση ενός τόπου γενικά και κατ’ επέκταση σ’ ένα κρασί υπάρχει δίχως της ανθρώπινη παρουσία. Το φυσικό περιβάλλον υπάρχει δίχως την ύπαρξη του ανθρώπου. Το κλειδί βρίσκεται στο γεγονός πως δεν μπορεί να υπάρξει κρασί δίχως την ανθρώπινη παρουσία. Ο άνθρωπος μεταφέρει και μεταφράζει αυτή την αίσθηση στο ποτήρι. Αυτό γίνεται ευκολότερα αντιληπτό όταν κάποιος κατανοήσει πως οι μικροοργανισμοί αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι του terroir. Ζύμες και βακτήρια μπορούν να είναι ταυτόχρονα φίλοι και εχθροί του ανθρώπου κατά τη δημιουργία του κρασιού.
Πως θα περιγράφατε τη σύγχρονη σχέση κρασιού και δρυός?
Νομίζω πως πρόκειται για μια έντονη σχέση πάθους. Κι εδώ το κλειδί είναι η τελική ισορροπία. Πως δηλαδή από τη συνύπαρξη του κρασιού με τη δρυ θα υπάρχει η τελική έκφραση της ισορροπίας στο ποτήρι. Η χρήση της δρυός έχει πολλές παραμέτρους. Διαφορετικά είδη, διαφορετικά μεγέθη, διαφορετικά καβουρδίσματα, διαφορετικοί χειρισμοί.
Αν έπρεπε να σχεδιάσετε και να εγκαταστήσετε έναν η περισσότερους νέους αμπελώνες που θα βρίσκονταν αυτοί?
Αρχικά θα πρέπει να δηλώσω κατηγορηματικά πως είμαι ευτυχισμένος, σίγουρα και κάτι παραπάνω , στο Marlborough. Σε επίπεδο αναζήτησης θα επέλεγα την Τασμανία. Διαθέτει πάρα πολλές ομοιότητες με τη Νέα Ζηλανδία, όσο αφορά την αμπελοκαλλιέργεια, ενώ ταυτόχρονα είναι ένας πανέμορφος τόπος. Ακολούθως θα επέλεγα και την περιοχή Cantenboury λίγο νοτιότερα από ότι είμαστε σήμερα.
Ποια/ες είναι οι αγαπημένες σας ποικιλίες σταφυλιών?
Το Chardonnay. Είναι ένα εξαιρετικά εύπλαστο σταφύλι που μπορεί να δημιουργήσει εξαιρετικά μεγάλα εύρος διαφορετικών κρασιών. Μπορεί κάποιος να εφαρμόσει με αυτό πλήθος διαφορετικών καλλιεργητικών και οινοποιητικών τεχνικών για να φτάσει στο αποτέλεσμα που έχει σκεφθεί και σχεδιάσει. Ότι και να σχεδιάσει και να εφαρμόσει κάποιος απλά συμβάλουν στην ανάδειξη του χαρακτήρα του Chardonnay.
Ποιες στιγμές τις μέχρι τώρα πορείας σας θα χαρακτηρίζατε ως η δυσκολότερη αλλά και η πιο ευτυχισμένη τόσο στο κρασί όσο και στη φωτογραφία?
Ξεκινώντας από τη φωτογραφία έχω να ανακαλέσω μόνο ευχάριστες κι ευτυχισμένες στιγμές από τότε που μπορώ να θυμάμαι τον εαυτό μου στη φωτογραφία. Ήταν πάντα πρωτίστως χόμπυ. 2/3 του χρόνου μου ήταν και παραμένει το κρασί και το 1/3 η φωτογραφία. Με το κρασί είναι πάνω κάτω τα ίδια. Εμπειρίες, δημιουργικότητα, ευτυχισμένες στιγμές. Υπάρχει βέβαια μια χρονιά που τα πάντα έδειχναν να κινούνται αντίστροφα, το 1995. Τότε εργαζόμουν στο Cloudy Bay. Η χρονιά ήταν πλήρης καταστροφή. Η ποιότητα των σταφυλιών ήταν τραγική. Υπήρχε απίστευτη πίεση από τους εαυτούς μας για να ανταπεξέλθουμε. Όταν αναλογίστικά πως μπορεί να πράξουμε τα πάντα και τελικά το κρασί να μην έχει τα εφόδια για να μπει στις φιάλες σύμφωνα με τα ποιοτικά κριτήρια που είχαμε θέσει, ναι αυτή ήταν και παραμένει η πιο δύσκολη στιγμή μου στο κρασί.
Έχετε επισκεφθεί την Ελλάδα και όπως με χαρά δηλώσατε , αν το επιτρέψουν οι συνθήκες είναι προτεραιότητα για το 2021 η επίσκεψη σας στη Ελλάδα. Έχετε σχεδιάσει την ενασχόληση σας με κάποια Ελληνική ποικιλία?
Από τη μία δεν κρύβω πως στο παρελθόν έχω κάνει διάφορες σκέψεις. Από την άλλη δηλώνω κατηγορηματικά όχι γιατί είμαι πεπεισμένος πως πρέπει να εργαστούμε με επιπλέον ένταση στην λεπτομέρεια γύρω από ότι ήδη καλλιεργούμε.
Ποια κοινά μοιράζονται η οινοποίηση και η φωτογραφία?
Πρόκειται για δύο από τις λίγες ανθρώπινες δημιουργίες που μοιράζονται μεταξύ τέχνης κι επιστήμης. Για να αντιληφθείς επιστημονικά την κάθε μία χρειάζεται να συνδυάσεις πολλές μεμονωμένες επιστήμες. Είναι κι αυτό κάτι κοινό που δεν συμβαίνει με πολλές ανθρώπινες δημιουργίες.
Από την άλλη υπάρχει μια ουσιώδης ασυνέχεια στη σχέση τους. Μια φωτογραφία αποτυπώνει μια στιγμή για πάντα και αυτό είναι που προσδοκεί κάποιος από μια φωτογραφία. Το κρασί όμως είναι κάτι διαρκώς εξελισσόμενο. Στη φιάλη εισάγεται κάτι που εξ’ αρχής όλοι γνωρίζουν πως δεν θα είναι ποτέ πια ίδιο.
Τι θα πρέπει να περιμένουμε από τα κρασιά GREYWACKE στη νέα δεκαετία που διανύουμε?
Αρχικά συνέπεια ποιότητας και στυλ. Για εμάς είναι θεμελιώδες . Γενικά δεν σκοπεύουμε να αλλάξουμε ιδιαίτερα πράγματα. Σκοπεύουμε ωστόσο να εντείνουμε την προσπάθεια μας πάνω σε σημαντικές λεπτομέρειες ταυτόχρονα με τη διεξαγωγή μικρών και στοχευμένων πειραμάτων γύρω από πράγματα που ήδη τρέχουμε.
Προσωπικά θα ήθελα να είναι μια δεκαετία με λίγο περισσότερη φωτογραφία αν το επιτρέψουν οι συνθήκες όμως δεν μπορείς να προγραμματίζεις τα πάντα.
Π. χ. τους τελευταίους 6 μήνες προέκυψε ζήτηση των κρασιών μας σε 7 νέες αγορές κάτι που αλλάζει κάπως την καθημερινότητα μας.
